Afstandelijke verhoudingen
G. Hollander (op de trap), voorzitter van het stichtingsbestuur, wijst aan waar de naam 'Avondgloren' zal worden aangebracht.
J. Timmerman kijkt toe. Collectie Zijper Museum, Schagerbrug (NH).
rekening mee. Dat is vast. Er was er niet een, die teugen was
hoor, want we deden het per slot van rekening voor die ouwe
mensen ".Wint de Waard weet het ook nog,zelfs hij heeft nog
een (piep)klein pensioentje uit het fonds opgebouwd in zijn
allereerste werkjaren aan de dijk.Vriendjes zit al een tijdje in
gedachten een beetje voor zich uit te kijken. Hij strijkt eens
- en nog eens - over z'n kale hoofd, roert in z'n kopje dat
allang leeg is. Hij gaat schuin in z'n stoel zitten en legt z'n
rechterarm helemaal op de rugleuning. "Weet je wat het is
zegt hij nauwelijks verstaanbaar met die zachte, lijzige stem
van hem. "Zo n pensioen is maar een mooi dingzegt hij, "ze
trekken er op dit moment wel 40 gulden af (waarschijnlijk
wordt hier gedoeld op een bezuinigingsmaatregel van een
van de kabinetten-Lubbers halverwege de jaren-80), zowat
het maximum, maar we hebben het goed, hoor, mijn vrouw
en ik. Heel goed. Eigenlijk hebben we allemaal veel profijt
van dat ouden van dagen fondsje gehad. Ja wis, tot op de dag
van vandaag'Nou en of! besluit Snip met een stem als
een klok. Een oorverdovende stilte valt op het formicablad
van de kantinetafel. Met "eh, nog een kopje koffie mannen?"
brengt Piet Breed het gesprek weer op gang.
Een verhaal apart vormen de verhoudingen tussen werk
volk en bestuur, ingenieur, opzichter en dijkbaas. "Nou",
trapt Bellis brommerig af: "Dat was toen makkelijk zat,
Alkmaar kwant niet hier en wij kwanten niet in Alkmaar.
Ont ntaar bij het bestuur te beginnen, die zag je eigenlijk
nooit. Ze kwanten wel eens hoor, ntaar dan werd het al
van tevoren gezegd. Dan en dan komt het bestuur en op
Wim de Waard heeft nog een klein pensioentje uit het fonds
opgebouwd. Fotografie: Wijndel J.G. Jongens/Grosthuizen.
28
BLAUW BASALT STALEN SPIEREN
