M ïlïM r i1 f i I? 't I? >A willen laden, want zijnde als dan seer brekelijk"M Hij was bezig een nieuwe partij te regelen, maar door de lange winter stonden de groeven nog vol water. Er waren zelfs in Doornik straten onder gelopen. Clasens suggereerde daarom gedurende de komende zomer een flinke voorraad in te slaan die dan na de winter direct richting Alkmaar ver scheept kon worden. Heberlé beroemde zich erop altijd bij het laden van de schuiten aanwezig te zijn en dan scherp op de kwaliteit te letten. Het was het hoogheemraadschap namelijk te doen om grote brokken van minstens 300 pond per stuk. Lichtere steen werd veel te gemakkelijk door de zee weggespoeld. Vanwege ondiepten en lage waterstanden konden de grote steenschuiten niet in één keer door Holland naar Alk maar varen. Een gedeelte van de lading werd daarom vaak in Dordrecht of Gouda in lichters overgedaan. Bij het lossen aan de loswal in Alkmaar keurde de opzichter van het hoog heemraadschap de steen op gewicht. Fontein Verschuir - -- 1 -■i betaalde daar ook de overeengekomen vrachtprijs aan de schippers die was vastgelegd in een door Heberlé meegege ven vrachtbrief.35 De betalingen voor de geleverde steen aan Heberlé ver liepen als volgt. Fontein Verschuir verrekende die met uit gaven die hij namens zijn Brusselse relatie had gedaan. Zo voldeed hij bijvoorbeeld de pacht van het vuilnis in Alk maar.36 Voor andere betalingen trok Heberlé in overleg wis sels op Fontein Verschuir. Op deze manier regelde hij in januari 1815 bijvoorbeeld zijn afvalpacht te Schiedam. Eerder al, in augustus 1812, hadden beide heren afgespro ken steeds aan het einde van het jaar af te rekenen. Ze hiel den daartoe over en weer een rekening-courant bij. Gijsbert betaalde dan aan het begin van het nieuwe jaar wat Clasens Heberlé nog te goed had met wissels op personen in Amsterdam of Rotterdam. Aan het einde van 1813 werd de scheepvaart over de Schelde weer door oorlog gestremd. Na de Volkerenslag bij Leipzig van 16-19 oktober 1813 stortte het grote Napoleon tische Keizerrijk snel ineen. Op 30 november 1813 zette de erfprins van Oranje, de latere Koning Willem I, voet aan de Hollandse wal. Grote delen van het land waren toen al bevrijd van het Napoleontische bewind. Engelse en Pruisi sche troepen zetten op 11 januari 1814 vanuit Breda de aanval op het bekwaam verdedigde Antwerpen in. Pas op 17 april werd de strijd door het garnizoen gestaakt. Op de Zeeuwse eilanden handhaafden de Franse troepen zich nog langer. Aan het begin van mei werden de garnizoenen alhier eindelijk teruggetrokken.37 Heberlé kwam door deze nieuwe ronde van krijgsge weld zwaar in de problemen. Twee van zijn schepen lagen met een lading as aan boord vast in Amsterdam. Hij ver zocht Fontein Verschuir in februari 1814 zo spoedig moge lijk wissels te zenden voor alles wat de Hondsbossche hem nog betalen moest. Hiermee wilde Heberlé zijn pachten in Holland voldoen welke "...sig reeds lang zonder geld [bevinden] en sijn alle in nood",38 Op 22 februari stuurde Fontein Verschuir inderdaad twee wissels ter waarde van 3.000 gulden. Clasens Heberlé bedankte hem hiervoor uit voerig en verzocht meteen of Gijsbert wilde zorgen voor de verlenging van zijn haardas- en vuilnispacht in Alkmaar. Ook dat werd soepel opgelost. In de herfst van 1815 kwam Fontein Verschuir zijn rela tie in Brussel nog eens te hulp. Op 12 december van dat jaar berichtte Heberlé dat een van zijn schippers door het vroeg ingevallen winterweer in moeilijkheden was geraakt en op het IJ aen den hoeck van de [Vole]Wijck bevro ren en door het hoog water en grooten wind... zeer digt bij den wal gestormt...".>9 Om het schip weer los te krijgen, moest het worden gelost. Fontein Verschuir stelde de schip per 200 gulden ter hand om het overladen van de vracht in lichters te betalen. Heberlé overleed in de loop van 1817. Zijn weduwe en daarna Jan Van Haelen Heberlé -zonder twijfel familie van Clasens- zetten de steenleveranties aan de Hondsbossche gewoon voort. Hetzelfde geldt voor de pacht van het vuil nis en de haardas in Alkmaar. Ook bleven zij als vanouds de familie Fontein Verschuir behulpzaam bij het doen van allerlei inkopen in Brussel. DIJKSTEEN - BRUSSELSE MODE - VUILNIS 11 HHN 50 GEMENEDIJK 221259.indd 11 02-12-2005 11:43:04

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Kring van Vrienden van de Hondsbossche | 2005 | | pagina 11