De situatie in de Noordkop
De voorspelling van het KNMI voor zondag i februari gaf geen
reden tot ongerustheid: wisselende bewolking, nu en dan gure
buien en een krachtige tot stormachtig wind tussen west en
noordwest. Dat die krachtige wind in de loop van zaterdag
avond zou aanzwellen tot een orkaan uit het noordwesten kon
men met de toenmalige technieken, zonder weerfoto's van
satellieten et cetera, bij het KNMI niet weten, kon eigenlijk nie
mand weten... De waterstanden langs de kust liepen geweldig
op. Aan de Hondsbossche Zeewering te Petten was de hoogste
waterstand circa 3,50 m. NAP, ongeveer het gemiddelde tus
sen Den Helder en IJmuiden.6
Reeds tegen het vallen van de avond ontstond te Petten ang
stige ongerustheid over het lot van de 51-jarige Frederik de
Waard, een dijkwerker uit het dorp. Hij was in dienst bij de
Alkmaarse aannemersfirma Daalder en ingeschakeld bij het
onderhoud van de Hondsbossche. De Waard ging er 's middags
op uit om te zien of er geen risico voor de op de Zeewering lig
gende materialen bestond. Hij keerde echter maar niet terug en
er werd gevreesd dat hij door de zee was meegesleurd. Men zette
direct een zoekactie op touw, maar pas op zondagmorgen om
streeks 9.00 uur werd het met zand bestoven lichaam van de
ongelukkige uitvoerder gevonden in een duinpan. Hij was het
slachtoffer geworden van een herseninfarct. Onder grote
belangstelling werd de tijdens de uitoefening van zijn functie
gestorven De Waard op 5 februari in Petten ter aarde besteld.7
De Hondsbossche bleek tegen het uitzonderlijk natuurgeweld
bestand, hoewel er de nodige schade was. Bij Camperduin werd
ongeveer 1.500 vierkante meter basaltglooiing weggeslagen en
van de kruin verdween zo'n 200 meter rails van het werkspoor.
Werknemers van het Hoogheemraadschap Noordhollands
Noorderkwartier, de beheerder van de Zeewering, hebben de
hele nacht wacht gelopen. De bewoners van de boerderijen ach
ter de Hondsbossche en de inwoners van Petten stonden gereed
om bij het eerste noodsein te vluchten. Hoewel de kruin ter
plaatse een hoogte had van 8,50 m. NAP, sloegen de golven er
toch overheen het dorp binnen. De electriciteitsvoorziening viel
uit, maar de gevreesde ramp bleef gelukkig achterwege. Wel
raakte de strekdam aan het eind van de Pettemer Zeewering
zwaar beschadigd."
Ook het gedeelte van de Afsluitdijk dat bij Noord-Holland
hoort, alsmede de Rijkszeewering op Wieringen liepen schade
op. Verder werden langs de gehele kust de duinen zwaar aange
tast en verplaatste de duinvoet zich gemiddeld 20 meter landin
waarts. Waar de zeereep smal was, werd deze geheel weggesla
gen. Daardoor is op sommige plaatsen een achterliggende duin
vlakte ondergelopen. Dat gebeurde ten noorden van Groote
Keeten met het zogenaamde 'Botgat', te Sint Maartenszee met
een duinpan en tussen Camperduin en Bergen aan Zee met een
uitgestrekte duinvallei. Bij Groote Keeten moest het zeewater nu
worden gekeerd door de 'Oldebarneveldt's dijk', een uit 1610
daterende zanddijk. De situatie zag er hier ernstig uit De
Heldersche Zeewering heeft in het algemeen weinig van het
Door overslaande golven was de Hondsbossche Zeewering op bepaalde plekken behoorlijk aangetast. Bovenop de dijk het werkspoor (Rijksarchief in Noord-Holland
Rijkswaterstaat directie Noord-Hollandj.
