GS gaat niel uan «Ie kant voor m aterMeha|>|>eii
':^r-
(if«kpulrfr«if ilalen blijven «I reven naar een fusie van
de drie Mairrvt happen in de kop van Noord-Holland
vMrw^rn I
Hel gegeven dal de waterkwaliteitsbeheerders te ken-
i hebben gegeven geen hrood Ie Hen in een verplichte
nvoeging. beeft weinig indruk gemaakt op «ie pro
i gegeven geen hrood Ie zien in een
ichte
vtncte .Ik ben niet onder de indruk van de besluitvor
ming bij een van de waterschappen Niet-zakelijke mo
tieven vpeeldrn daarbij een rol. I>aar wensen wc niet
voor aan de kant t* gaan' verleide gedeputeerde Achter-
straal woensdag in Wieringerwerf
V.n hM K»«'
«Mirt» op «tol M Sm tijd wordt
dot ét kop vm Nourd «o<x
o»Mtwid mi émmilér Iikmkmw
unin^sgir m Drwn» Dt* pronk
fNMilMaatnnroMptiMdiMiF
MuMhw-n «U« ei
lm* lUim ixMMWn iU«nn «Ml dl-
rigiiiii Ir rol noHn g«l"i Ik
tw«nip «Ui «W itrtó» mM vm «er.
uM kM knuw Dmtom mI Wl
pUlWlMd op rifn brurl «nrr notm
UllkFMIi WUUIlMe«
U <W «Ud mitkk Vm hM Kar
(Uf HM pUm «»n <n bM Udt
i «k hrt pUr
Km «*rr«rl.}fcr
1«M hoon Wfl bij
(mVimtmM<r AcktadUMI é**A M«t m d rM or 4r kmop H*i
'If uilUtui*r*. no «fkmp «wtrol puim'd. A> Atfftrwt i
IW. v,*—
n+kr
ét imp nuutr hl) Sn kuMind
■vbrvik »mt
tSMM U d» ImwIIwh
I.«hr(r.»t b«yijp>«t «kek rvSr
Lrr ma «U brwttw wmrti) »H
iu' mi Vm Sn Imi
Vm SM ItMr brolt ook so< nr
bowv ta WiwiM""'" HM MM»)
vonuiM »ordM gr
bOMwd W d- SMMO bUddHMMM M
tniM III Itl. m Mi#M Sm w-
oxmi I* «m«nu Wnutg»
MM MM Ml «M JMTUdv VM Mjf
|W SowlMdveMliji «MM Sou
7Z MMTSMMuXunrJ^mSn
»i>lk«SMie»v«1nug1«ijflsMdMd
BfÉ;;» december 1992 opende gedeputeerde Achterstraat in Slootdorp met een druk.
op de knop een nieuwe fietsbrug, bij de^e gelegenheid gaf de gedeputeerde te ken
nen dat hi j de emotionele argumenten tegen de fusie van de kant van "De
Aangedijkte Landen" met accepteerde.
Waterschap 'Hollands Kroon'
Al met al zou 'De Aangedijkte Landen en Wieringen' zijn veer
tiende verjaardag niet halen. In mei 1993 werden de drie
waterschappen het tijdens een vergadering in Haarlem met
elkaar eens over de fusie. Op 3 juni viel het desbetreffende
besluit van Provinciale Staten. Tegelijk ging het beheer van de
belangrijkste kanalen in de Wieringermeer naar de provincie en
het beheer van de primaire waterkeringen van niet alleen de
Wieringermeer, maar ook Texel naar het kort tevoren gevorm
de Hoogheemraadschap van Uitwaterende Sluizen in Hollands
Noorderkwartier. Het stedelijk water van Den Helder werd bij
het nieuwe waterschap ondergebracht, dat op 1 januari 1994
van start ging. Voor de naam van het nieuwe schap passeerden
diverse ideeën de revue. Marees pleitte voor 'Tussen Dijk en
Duin' en ook dacht men over 'Hollands Waard', 'Hollands
Noorden' of 'Waardkroon'. Bij de Aangedijkte Landen was een
kleine enquête georganiseerd. Daar kwam 'Hollands Kroon'
uit, een suggestie van B. van Rijswijk, het hoofd technische
dienst. Die naam ontmoette algemene bijval, niet allen omdat
er iets verhevens uit sprak, maar ook omdat hij geografisch
precies klopte. In het wapen werd een vijfbladige kroon ver
werkt waarmee werd terug gegrepen op de vijf oude eilanden
waaruit het gebied voor de bedijkingen had bestaan. Ves
tigingsplaats werd het royale domeinkantoor in Wieringerwerf,
tot dan toe zetel van het Heemraadschap de Wieringermeer.
De omvang van het te beheren gebied was indrukwekkend:
maar liefst 51.136 hectare. S.P. Steltenpool werd dijkgraaf. Of
Hollands Kroon een lang leven zou zijn beschoren, was toen
al de vraag. De grote fusie van alle Noord-Hollandse water
schappen kondigde zich reeds aan.
Voor Komen was dit niet te verkroppen. Steltenpool (CDA)
kreeg nu van hem voor de kiezen, dat hij door zijn vriend
schap met gedeputeerde Achterstraat, zijn lidmaatschap van
Provinciale Staten, zijn ere-heemraadschap van US en positie
als hoofdingeland van 'Noorderkwartier' in deze controversiële
situatie als dijkgraaf ongeloofwaardig was geworden. Er was
volgens Komen van een onaanvaardbare verstrengeling van
functies sprake. Hij eiste dat Steltenpool zijn nevenactiviteiten
opgaf en dreigde met een motie. Komen - zelf statenlid
namens de VVD - zag daar toch maar van af toen hij merkte
dat de dijkgraaf voldoende steun van de heemraden ontving.
"Moet de dijkgraaf dan ook cgijn vriendschappen maar gaan opleggen?"
vroegen zij zich af. De gang van zaken werkte als een boeme
rang op Komen en de zijnen: alle waterschapsbestuurders
moesten opening van zaken geven welke nevenfuncties ze er
op na hielden. Komen dreigde vervolgens de motie naar
Minister A. Maij-Weggen van Verkeer en Waterstaat te sturen.
Secretaris Vendrig was er niet van onder de indruk. "De minister
krijgt dagelijks stapels brieven van bestuurders uit alle delen van het
land", gaf hij in de pers te kennen. Zo bleef het bij een drei-
Het kantoor van Waterschap Hollands Kroon te Wieringerwerf.