GS gaat niel uan «Ie kant voor m aterMeha|>|>eii ':^r- (if«kpulrfr«if ilalen blijven «I reven naar een fusie van de drie Mairrvt happen in de kop van Noord-Holland vMrw^rn I Hel gegeven dal de waterkwaliteitsbeheerders te ken- i hebben gegeven geen hrood Ie Hen in een verplichte nvoeging. beeft weinig indruk gemaakt op «ie pro i gegeven geen hrood Ie zien in een ichte vtncte .Ik ben niet onder de indruk van de besluitvor ming bij een van de waterschappen Niet-zakelijke mo tieven vpeeldrn daarbij een rol. I>aar wensen wc niet voor aan de kant t* gaan' verleide gedeputeerde Achter- straal woensdag in Wieringerwerf V.n hM K»«' «Mirt» op «tol M Sm tijd wordt dot ét kop vm Nourd «o<x o»Mtwid mi émmilér Iikmkmw unin^sgir m Drwn» Dt* pronk fNMilMaatnnroMptiMdiMiF MuMhw-n «U« ei lm* lUim ixMMWn iU«nn «Ml dl- rigiiiii Ir rol noHn g«l"i Ik tw«nip «Ui «W itrtó» mM vm «er. uM kM knuw Dmtom mI Wl pUlWlMd op rifn brurl «nrr notm UllkFMIi WUUIlMe« U <W «Ud mitkk Vm hM Kar (Uf HM pUm «»n <n bM Udt i «k hrt pUr Km «*rr«rl.}fcr 1«M hoon Wfl bij (mVimtmM<r AcktadUMI é**A M«t m d rM or 4r kmop H*i 'If uilUtui*r*. no «fkmp «wtrol puim'd. A> Atfftrwt i IW. v,*— n+kr ét imp nuutr hl) Sn kuMind ■vbrvik »mt tSMM U d» ImwIIwh I.«hr(r.»t b«yijp>«t «kek rvSr Lrr ma «U brwttw wmrti) »H iu' mi Vm Sn Imi Vm SM ItMr brolt ook so< nr bowv ta WiwiM""'" HM MM») vonuiM »ordM gr bOMwd W d- SMMO bUddHMMM M tniM III Itl. m Mi#M Sm w- oxmi I* «m«nu Wnutg» MM MM Ml «M JMTUdv VM Mjf |W SowlMdveMliji «MM Sou 7Z MMTSMMuXunrJ^mSn »i>lk«SMie»v«1nug1«ijflsMdMd BfÉ;;» december 1992 opende gedeputeerde Achterstraat in Slootdorp met een druk. op de knop een nieuwe fietsbrug, bij de^e gelegenheid gaf de gedeputeerde te ken nen dat hi j de emotionele argumenten tegen de fusie van de kant van "De Aangedijkte Landen" met accepteerde. Waterschap 'Hollands Kroon' Al met al zou 'De Aangedijkte Landen en Wieringen' zijn veer tiende verjaardag niet halen. In mei 1993 werden de drie waterschappen het tijdens een vergadering in Haarlem met elkaar eens over de fusie. Op 3 juni viel het desbetreffende besluit van Provinciale Staten. Tegelijk ging het beheer van de belangrijkste kanalen in de Wieringermeer naar de provincie en het beheer van de primaire waterkeringen van niet alleen de Wieringermeer, maar ook Texel naar het kort tevoren gevorm de Hoogheemraadschap van Uitwaterende Sluizen in Hollands Noorderkwartier. Het stedelijk water van Den Helder werd bij het nieuwe waterschap ondergebracht, dat op 1 januari 1994 van start ging. Voor de naam van het nieuwe schap passeerden diverse ideeën de revue. Marees pleitte voor 'Tussen Dijk en Duin' en ook dacht men over 'Hollands Waard', 'Hollands Noorden' of 'Waardkroon'. Bij de Aangedijkte Landen was een kleine enquête georganiseerd. Daar kwam 'Hollands Kroon' uit, een suggestie van B. van Rijswijk, het hoofd technische dienst. Die naam ontmoette algemene bijval, niet allen omdat er iets verhevens uit sprak, maar ook omdat hij geografisch precies klopte. In het wapen werd een vijfbladige kroon ver werkt waarmee werd terug gegrepen op de vijf oude eilanden waaruit het gebied voor de bedijkingen had bestaan. Ves tigingsplaats werd het royale domeinkantoor in Wieringerwerf, tot dan toe zetel van het Heemraadschap de Wieringermeer. De omvang van het te beheren gebied was indrukwekkend: maar liefst 51.136 hectare. S.P. Steltenpool werd dijkgraaf. Of Hollands Kroon een lang leven zou zijn beschoren, was toen al de vraag. De grote fusie van alle Noord-Hollandse water schappen kondigde zich reeds aan. Voor Komen was dit niet te verkroppen. Steltenpool (CDA) kreeg nu van hem voor de kiezen, dat hij door zijn vriend schap met gedeputeerde Achterstraat, zijn lidmaatschap van Provinciale Staten, zijn ere-heemraadschap van US en positie als hoofdingeland van 'Noorderkwartier' in deze controversiële situatie als dijkgraaf ongeloofwaardig was geworden. Er was volgens Komen van een onaanvaardbare verstrengeling van functies sprake. Hij eiste dat Steltenpool zijn nevenactiviteiten opgaf en dreigde met een motie. Komen - zelf statenlid namens de VVD - zag daar toch maar van af toen hij merkte dat de dijkgraaf voldoende steun van de heemraden ontving. "Moet de dijkgraaf dan ook cgijn vriendschappen maar gaan opleggen?" vroegen zij zich af. De gang van zaken werkte als een boeme rang op Komen en de zijnen: alle waterschapsbestuurders moesten opening van zaken geven welke nevenfuncties ze er op na hielden. Komen dreigde vervolgens de motie naar Minister A. Maij-Weggen van Verkeer en Waterstaat te sturen. Secretaris Vendrig was er niet van onder de indruk. "De minister krijgt dagelijks stapels brieven van bestuurders uit alle delen van het land", gaf hij in de pers te kennen. Zo bleef het bij een drei- Het kantoor van Waterschap Hollands Kroon te Wieringerwerf.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Kring van Vrienden van de Hondsbossche | 2002 | | pagina 63