0 Arie Barendregt, laatste dijkgraaf van de Scherm eer, eerste dijkgraaj van Het lamge Kond. den gesprekken gevoerd tussen de studiegroep rond het Alkmaardermeer samen met zijn tegenhangers voor de duin kant en de polders westelijk van de Zaan om te onderzoeken of en hoe aan de wens van Van Dis voor een grotere concen tratie voldaan kon worden. In totaal vergaderde in de volgende tweeëneenhalf jaar de gecombineerde stuurgroep tweemaal plenair, de hieruit gevormde contactgroep viermaal, en de ambtelijke werkgroep liefst zestien keer. Het resultaat van de gesprekken was in het najaar van 1973 een structuurschets voor een nieuw heemraadschap, dat zou bestaan uit de noordelijke en zuidelijke duinwaterschappen, de waterschappen ten noorden van het Noordzeekanaal (tot aan de Zaan) en de waterschappen in 'De Groene Long'. Deze regio's zouden meteen de vier afdelingen van de nieuwe orga nisatie vormen, ieder met een eigen bestuur, bestaande uit een heemraad en hoofdingelanden afkomstig uit die afdeling. Op deze manier hoopte men de gevreesde afstand met de basis in de polders te verkleinen. De uitwerking van de structuurschets ging in januari 1974 van start. Er kwamen subwerkgroepen voor de bepaling van de exacte begrenzingen en de indeling van het waterschap in kiesdistricten alsmede de regeling van de omslag. Die verschilde van polder tot polder en daarom was er een 'toegroeiingsregeling' nodig. Een zeer moeilijk punt vormde de positie van de afdelin gen. Barendregt wenste dat die publiekrechtelijke bevoegdhe den kregen. Wentink was het daar volkomen mee eens en hamerde ook nog op het recht van iedere afdeling om een eigen begroting op te stellen. Van Dis gaf in een vergadering van de studiegroep van 26 juni 1975 aan hier niets voor te voelen. De verantwoordelijkheid voor alle handelingen van het nieuwe heemraadschap moest bij het college van dijkgraaf en heemraden liggen en niet gedeeld worden met afdelingen. Aangaande het budgetrecht wilde hij niet verder gaan dan dat iedere afdeling een prioriteitenschema met kostenraming kon indienen. Dijkgraaf en heemraden stelden dan op basis daar van een begroting samen. De grenzen vormden nog aanleiding tot een aparte discussie. Het Heemraadschap Wormer, Jisp en Nek had - overigens tevergeefs - aangegeven aansluiting bij de nieuwvorming rond het Alkmaardermeer boven het fusiewa terschap De Waterlanden te prefereren. Een ander punt was de noordgrens. Konden de waterschappen vanaf Bergen niet beter bij de concentratie Groot-Geestmerambacht worden gevoegd? Ook dit ging niet door. De tijd begon langzamerhand te dringen, want GS wilden het nieuwe Heemraadschap per 1 januari 1976, dus binnen hun zittingsperiode, in werking hebben. Dat was wat al te optimis tisch gedacht. Het probleem Wormer, Jisp en Nek loste zich onder druk van Van Dis op: de gedeputeerde benadrukte de eenheid van De Waterlanden, zoals die ook in het Streekplan- Waterland tot uiting kwam. Op 26 november 1975 installeerde Van Dis tenslotte de VC om de overgang van de zevenendertig betrokken polders naar één te regelen. Er moest onder andere nog een naam worden bedacht. De VC onder leiding van Barendregt kwam op 14 januari 1976 met de naam 'Heemraad schap Het Lange Rond'. Deze formulering was door Wentink na tussenoplossingen als 'Van Rondom het Lange of Alkmaar der Meer' en 'Rond het Lange Meer' ontwikkeld. Het ging immers om een concentratie van waterschappen rond dit meer. In augustus ging het definitieve ontwerpreglement naar Provinciale Staten. Er werd nu niet meer van Heemraadschap, maar van Waterschap gesproken, mogelijk naar analogie van het drie jaar eerder opgerichte 'Waterschap' Westfriesland. De held sterft niet... Gp 13 september 1976 vond de beslissende vergadering van de Staten plaats. Er bestond zowel bij leden van het CDA, de VVD en de PvdA moeite met de wachtgeldregeling. L.J.A. Vollebregt (CDA) vond het onredelijk dat deze last compleet bij het nieuwe waterschap kwam te liggen. De provincie moest minstens een gedeelte - hij dacht aan zeventig procent - voor zijn rekening nemen en hij dreigde met een motie in deze zin. Zo hieven de polderlasten laag. Dijkgraaf T. Wentink (rechts) en heemraad P. Putter van de Uitgeester- en Heemskerkerbroekpolder controleren persoonlijk een opvoerinstallatie. 53

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Kring van Vrienden van de Hondsbossche | 2002 | | pagina 54