Stad in den storm m van het effect van bodemdaling wilt begrijpen, je van deze relatief enorme verschillen veel kunt leren. Bovendien geeft dit onderzoek (dat van Henk Schoorl - WM.) zicht op de effecten van grootschalige ingrepen in dit watersysteem, zoals de aanleg van de Afsluitdijk." Dit opus magnum van dr. Henk Schoorl bleef door zijn plotselinge dood in december 1997 onvoltooid. Ondertussen zijn door vrienden plannen gemaakt om Schoorl's project alsnog te realiseren. Deze winter zal het eerste deel verschijnen van een thans geplande vierdelige uitgave. Schoorl's betekenis voor de Vriendenkring Henk Schoorl was met Johan Schilstra en voormalig dijkgraaf Guus Ris de grondlegger van de Kring van Vrienden van de Hondsbossche. Het is nergens genotuleerd, maar het staat vast dat het contact tussen deze drie mannen in het begin van de jaren 80 over het fenomeen van de Hondsbossche Zeewering de voedingsbodem voor de Vriendenkring werd. In de voorzaal van het gemeenlandshuis van het toenmalige Hoogheemraadschap Noordhollands Noorderkwartier, destijds de dijkbeheerder in Noord-Holland ten noorden van het Noordzeekanaal, raakten Schoorl, Schilstra en Ris in eikaars opvattingen geïnteresseerd. Interesse, die uitgroeide tot inspiratie, tot de Vriendenkring. Gedrieën vonden zij dat onderdelen uit de rijke geschiedenis van deze roemruchte zeedijk in Nederland, als enige nationaal bekend om de trits Waker - Dromer - Slaper met eenvoudige jaaruitgaven gepubliceerd moesten worden. Mevrouw Schilstra, zo luidt het verhaal, verzon toen de constructie van een Kring van Vrienden, waaronder de publicaties werden verspreid. Een, zoals is gebleken, prima idee. Henk Schoorl nam meteen de eerste twee publicaties voor zijn rekening en gaf in 1981 de officiële aftrap voor de Vriendenkring met het cahier 'Petten en de Hondsbossche Zeewering in kaart, beeld en reconstructie, 1466-1614'. Een jaar later volgde 'De Rijndijk bij Petten en de Onze stad is mooi, is nóg mooi... och, er zfjn menschen genoeg, die niets wil len weten van deze stad, wie een minzame glimlach om den mond speelt,- wier oogen lichte, ietwat medelijdende spot weerspiegelen, als je vertelt van je stad in 't Noorden: baken, vooruitgeschoven post in zee, driezijdig om geven door water, stad, waar een frissche 1 wind waalt... Ze begrijpen wel: je bent er geboren en hebt gespeeld langs de haven en tusschen de stee- nen en wieren vai* den dijk naar mossels en alikruiken gezocht," nu ja, wat wonder, dat je veel ziet in zulk een stad, ook veel moois mis schien wel, maar: tè spaarzamelijk is deze stad bedeeld, en heusch, chauvinisme is u niet vreemd. kustontwikkeling tussen 1296 en 1466'. Ondertussen werkte Schoorl aan een fundamentele herziening van de bekende kaart van Hollands Noorderkwartier in 1300, die Beekman in 1916 reconstrueerde. Het werd een voorstudie voor de later door de Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek (ROB) uitgegeven archeologische kaart van Hollands Noorderkwartier in 1350 (zie achterpagina). In 1988 volgt 'Kustgenese - kust genezen?'. Deze zevende uitgave is een belangrijke bijdrage tot de discussie over de noordelijke kust van Noord-Holland. Een discussie die zich binnen de kerntaak van het dijkbeherend hoogheemraadschap afspeelde. Dijkgraaf Ris begreep het belang en zette deze uitgave van de Vriendenkring in brede relationele kring uit. Schoorl's studie bleef zeker niet onop gemerkt. Onderdeel van de uitgave was de beschrijving van een alternatief plan om juist door gebruik te maken van de getij beweging zand op natuurlijke wijze aan de erosieve Noord- Hollandse kust te binden door bijvoorbeeld een dam aan de kust bij Den Helder te bouwen. Een zeewaartse uitbreiding van de kust zou het gevolg zijn. Het destijds als plan Schoorl gedoopte alternatiefis ondertussen uitgevoerd. Niet bij Den Helder, maar op Texel. Daar ligt sinds 1995 de Eierlandse Dam die in een mum van tijd deed wat er werd verwacht. De dam creëerde een enorme strandvlakte voor de hier aan sterke afslag onderhevige zandkust van Texel. Deze investering in zand is een oplossing, die zeker nog elders langs de Noord-Hollandse kust zal worden toegepast. Petten In september 1991 vierde de Vriendenkring te Camperduin zijn tienjarig bestaan. Henk Schoorl was destijds een van de animatoren voor het organiseren van een jubileumbijeenkomst In de tiende uitgave (1992) van de hand van Herman Lambooij staat op bladzijde 19 de enige foto van het bestuur van de Vriendenkring met helemaal rechts Henk Schoorl. Jan Bremer bedankt Henk Schoorl op bladzijde 2 apart voor diens bijdrage voor het totstandkomen van de elfde uitgave (1994), met dit keer het dorp Petten als onderwerp. Henk Schoorl was niet alleen betrokken bij de oprichting van de Kring van Vrienden van de Hondsbossche, maar zorgde met de eerste twee publicaties voor een vliegende start. Bovendien leverde hij steeds een belangrijke bijdrage in de inmiddels langjarige voortgang door in de eerste plaats zelf te blijven publiceren en ten tweede door anderen te enthousiastmeren hetzelfde te doen. Het zal duidelijk zijn dat Henk veel voor de Vriendenkring heeft betekend. Andermans kijk op Schoorl "Ik zal wel in het harnas sterven", zei Henk zeifin 1995 tegen een verslaggever van het Noordhollands Dagblad. Het over lijdensbericht van Henk's dood op 10 december 1997 meldde dan ook: "Ich möchte im Stehen sterben". Henk Schoorl had een openhartige manier van spreken, maakte van zijn hart geen moordkuil. Hoe kijken anderen tegen Schoorl aan. Guus Ris in 'Kust en Kaart'.- "Zoals de titel van zijn bekendste boek al aangeeft, loopt de eeuwige wisselwerking van 'Water en Land' als een rode draad door zijn werken. Kenmerkend bij Schoorl is vooral de Het eerste artikel uan Henk Schoorl in de Helderse Courant dateert uit 1940. Je Cf t

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Kring van Vrienden van de Hondsbossche | 1998 | | pagina 4