yrm"
Van Foreest contra de Provincie en het Rijk 61
23
Ondertussen was het bestuur van het hoogheemraadschap
nog steeds niet tot een definitief besluit over de reconstructie
van de zeewering gekomen. Nadat begin mei 1870 duidelijk
was geworden dat het Rijk niets voor overname van de
Hondsbossche voelde, probeerde Van Foreest op 14 juni
spijkers met koppen te slaan. Hij stelde ronduit voor tot
uitvoering van het door hem ontwikkelde plan te besluiten
en daarvoor subsidie aan te vragen. De vergadering -die
volledig op de hoogte was van zijn pennenstrijd met Conrad-
ging echter niet met hem mee. De hoofdingelanden
weifelden. Er was verder onvrede over het feit dat de
dijkgraaf de zaken niet van te voren met de hoogheemraden
had besproken. Tijdens een schorsing van de vergadering
vond alsnog overleg tussen Van Foreest en de hoogheemraden
plaats. Na de schorsing stelden de hoogheemraden voor in
ieder geval een verzoekschrift om subsidie in te dienen en de
plannen van de dijkgraaf met dit verzoek mee te zenden. De
hoofdingelanden stemden hiermee in. Zo werd de beslissing
min of meer in handen van de Provincie gelegd, die de
plannen hoe dan ook moest goedkeuren.
Op de zesde oktober vond dan eindelijk de beslissende
vergadering plaats. Van de Provincie en het Rijk was onder
tussen bericht ontvangen dat er niet over subsidie kon
worden beslist zolang er geen duidelijk reconstructieplan was
vastgesteld. Het plan-Van Foreest -inmiddels door de hoog
heemraden onderzocht en aanbevelenswaardig bevonden-
werd door de hoofdingelanden aangenomen. Wel stonden zij
op het herstel van de hoofden.62
Nog dezelfde dag ging een hernieuwde subsidie
aanvraag met alle plannen de deur uit. In mei 1871 kwam het
antwoord binnen. GS hadden behoorlijk moeite met het
plan-Van Foreest. Waarom moest er aan de Hondsbossche nu
een ander stelsel worden gevolgd dan dat van Conrad? De
deugdelijkheid daarvan was immers aan de Pettemer Zee
wering reeds gebleken. Bovendien verdiende het natuurlijk de
voorkeur dat de kustverdediging van Petten tot Kamperduin
over de gehele lengte op dezelfde wijze zou worden ingericht.
De om advies gevraagde hoofdingenieur van Noord-Holland
Ortt moest evenwel toegeven "...dat er geen voldoenden grond
bestaat, om h priori te besluiten, dat met het door het dijksbestuur
vastgestelde werk, geen...afdoende verdediging zal worden
verkregen". Toch adviseerden GS aan Minister van Binnen
landse Zaken Thorbecke de navolging van het stelsel van de
Pettemer als voorwaarde voor de verlening van de subsidie te
stellen.
Dit ging Thorbecke echter te ver. Wel begeerde hij dat
GS namens hem nadrukkelijk de aandacht op de wenselijk
heid van het aanhouden van het stelsel-Conrad zouden
vestigen. Verder ontleende hij de hoogte van de subsidie
hieraan. Die stelde hij op 400.000 gulden, één vierde van de
reconstructiekosten bij toepassing van het plan-Conrad. Dit
bedrag zou in vijf gelijke jaarlijkse termijnen ter beschikking
worden gesteld. Tenslotte verbond Thorbecke aan de verle
ning van de subsidie de voorwaarde dat de hoofden in de
toekomst op lengte werden onderhouden. De Provincie legde
zich hier schoorvoetend bij neer en verleende op zijn beurt
eveneens een subsidie van vier ton.
Natuurlijk had Van Foreest aan de door GS
overgebrachte dringende aanbeveling van Thorbecke geen
boodschap. Hij wees nog eens op de veel lagere onderhouds
kosten van zijn steenglooiing. Verder was het nu eenmaal zo
dat de Hondsbossche -lengte 4,5 km- de grootste
kustverdediging bij Petten was. Dat de "kleine uitgestrektheid"
van de 600 m lange Pettemer Zeewering op een andere wijze
werd verdedigd kon toch geen reden zijn om van een plan af
te zien dat het bestuur van het hoogheemraadschap het beste
leek.
De kosten van de complete reconstructie werden op
1,7 miljoen geraamd. Het hoogheemraadschap zelf kon vier
ton opbrengen bij spreiding van de werken over vijf jaar. Men
zat dus na aftrek van de subsidies nog met een gat in de
begroting van een half miljoen. Dit tekort dekte het hoog
heemraadschap uit leningen.
ïi. urn
Thorbecke. Hij besliste in laatste instantie over het plan- Van Foreest.
