4.4 Spoorloos verdwenen Waar zijn Bob Gazan en Rob Kievits gebleven? Wat is er van hen geworden nadat ze op 2 juni 1941 met hun 12-voets jol vanaf de Hondsbossche Zeewering waren vertrokken naar het vrije Engeland? Zijn ze verdronken, of doodgeschoten, of opgepakt door de Kriegsmarine en afgevoerd naar een concen tratiekamp? Die knagende onzekerheid heeft de ouders van beide jongemannen ongetwijfeld altijd beziggehouden. Willem Johannes (Bob) Gazan zag op 9 augustus 1919 het levenslicht in Bussum als zoon van evangelisch-lutherse ouders. Hij groeide op in het Gooi en bezocht tussen 1932 en 1939 het Christelijk Lyceum. Met zijn HBS-A-diploma op zak ging hij bij de tabaksgroothandel van zijn vader werken. Tijdens de hectische meidagen van 1940 vocht korporaal der artillerie Bob Gazan in de Grebbelinie. Na de capitulatie raakte hij al snel betrokken bij verzetswerk. Kievits Bob Gazan was bevriend met Jan Robert (Rob) Kievits uit Laren, tweede luitenant in het Koninklijk Indisch Leger. Rob Kievits was op 2 augustus 1920 geboren te Bandjung Mass waar zijn vader onderwijzer was. Terug in Nederland - hij was net 17 jaar - ging hij naar de KMA in Breda. Een jaar later was hij kadet vaandrig. Evenals andere officieren werd hij per 14 juli 1940 op non- actief gesteld, maar hij werd tegelijkertijd bevorderd tot tweede luitenant der artillerie. En als vele andere officieren wilde Kievits ook het al eerder genoemde dienstbevel gehoorzamen om naar de geallieerden over te steken. Van daaruit dacht hij naar Nederlandsch-Indië te gaan. Samen bedachten zij het plan om met een 13-voets jol de zee op te gaan. De broers Gazan hadden dit bootje in Loosdrecht liggen. Johannes Christiaan (Jan) Gazan was z'n bijna 5 jaar jongere broer. Ook hij nam deel aan verzetswerk, werd opgepakt en overleed op 2 mei 1945 in het Lazaret Unterstett bij Rotenburg, nabij het Duitse Bremen. Met veel kunst- en vliegwerk werd het bootje naar de Kop van Noord-Holland gevaren, waar Pieter Barends zo goed en zo kwaad als het ging de jol zeewaardig probeerde te maken. Dat was in feite onmogelijk, omdat de boot al op het vrij vlakke water van de Loosdrechtse Plassen nukken vertoonde en slecht in de hand te houden bleek. Nadat de jongemannen op die bewuste nacht van 2 juni 1941 met hulp van onder anderen Jan Cornelis Bellis jr. zee hadden gekozen, is niets meer van hen vernomen. Alleen de naam Gazan is, gek genoeg, terug te vinden op een klein militair en burger ereveld even ten noorden van Parijs. De naam Willem Johannes Gazan is namelijk aangebracht op de gedenkplaat van het ereveld Orry-la-Ville waar de in Frankrijk gevallen Nederlanders worden herdacht. Aanvankelijk leek het erop dat Gazan Frankrijk had weten te bereiken en nabij Perpignan op de vlucht zou zijn doodge schoten. Onderzoek Bewijzen daarvan ontbreken. Na een uitgebreid onderzoek van de inmiddels in Frankrijk wonende J.P. Weijers (eveneens oud-leerling van het Bussumse Christelijk Lyceum, het huidi ge Willem de Zwijger-college) bleek het verhaal absoluut onjuist. Dat de naam van Bob Gazan toch op de gedenkplaat in Orry-la-Ville is terechtgekomen is vrij zeker het werk geweest van zijn vader. Gazan sr. heeft na de oorlog lang naar zijn zoon gezocht, maar is daarbij hoogstwaarschijnlijk op een dwaalspoor gezet. 15 Rob Kievits Bob Gazan

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Kring van Vrienden van de Hondsbossche | 1995 | | pagina 15