Epiloog
Nadat eerdere pogingen (1830,1851) mislukt waren is Petten
(343 inwoners) tenslotte in 1929 bij de gemeente Zijpe ge
voegd. Het was hetzelfde jaar waarin de economie van de
"westerse" wereld na de "krach" van de beurs op Wallstreet
(New York) in elkaar stortte. Ook Nederland kreeg te maken
met een gigantische werkloosheid en Petten, maakte daarop
helaas geen uitzondering. Door de Tweede Wereldoorlog
1940-'45) kwam er weliswaar een eind aan deze werkloosheid,
maar de problemen waarmee men toen geconfronteerd werd
waren niet minder groot. Hoe het dorp tenslotte op last van
de bezetters geheel afgebroken en na de oorlog weer opnieuw
is opgebouwd, hebben we elders al beschreven. Ook het in
1904 na een brand geheel hernieuwde gemeenlandshuis werd
in 1943 met de grond gelijk gemaakt.46
Bij de stormvloed van 1953 was de herbouw (110 woningen,
ca. 350 inwoners) bijna gereed. Hoewel er geen gevaar voor
doorbraak was geweest, werd in het kader van de wet op het
zogenaamde Deltaplan besloten dat óók de Hondsbossche en
Pettemer Zeewering op 11.45 m N.A.P. moest worden
gebracht (was 8.50 m N.A.P.).
In 1970 is men met de verhoging (en verzwaring) van de
Pettemer Zeewering begonnen, daarna volgde de Honds
bossche (1977). De verhoging bracht overigens ook een
aanzienlijke verbreding van het dijklichaam met zich mee.
Daardoor moest de weg onder de dij k langs 15 tot 30 nieter
landinwaarts worden verlegd. Op 19 september 1980 was de
dijk "op hoogte". De gedenksteen draagt de tekst:
De dijk verzwaard
het land bewaard.
Hoewel door sterke mechanisatie al steeds minder mankracht
vereist was, heeft de verbetering van de zeewering ook tot
gevolg dat voor het normale onderhoud slechts weinig
Pettemers nodig zijn. De meeste inwoners van Petten
(ca. 1300 inwoners, ca. 500 woningen) leven dan ook niet van
de dijk. Naast werk in het in 1957 in de duinen ten noorden
van het dorp gevestigde "reactorcentrum" (Energie-onderzoek
Centrum Nederland) is vooral het toerisme een belangrijke
bron van inkomsten. De meeste bewoners echter werken
elders, maar willen in het dorp blijven. Het is er namelijk
goed wonen onder die hoge Hollandse hemel achter die
eeuwenoude zeewering, in de nabijheid van de zee, het strand
en het duin.
49
