Hazenpolder of Nieuw-Petten. missie vond dat hij wel een onderscheiding verdiend had, maar het werd tenslotte "eene tabaksdoos ...(die) ofschoon in waarde onaanzienlijk, nogtans onze goede meening niet minder uitdrukte dan of het was van edel metaal. Zo was het, en zo is het gebleven, de vaak bittere armoede van de redders ten spijt. Wanneer tijdens de zware storm van 4 december 1882 het met katoen geladen s.s. "Strathmore" (kapt. Rowell) voor de kust van Callantsoog strandt en een aantal redders vandaar weige ren in zee te gaan, zijn er "zeven kloeke mannen uit Petten die hun plaats innemen. Edoch, dc reddingboot sloeg om en zes redders verdronken, waaronder twee Pettemers P. Bakker en G. Doorn. Via de Britse consul komt er voor dc weduwe van G. Doorn 5 Engelse ponden binnen (16 januari 1883), terwijl ze tevens een gouden medaille ontvangt voor een eerdere redding door haar man (s.s. Gulf of Panama, 1882). Maar daar kan een gezin niet van leven. Vandaar dat de burgemeester een bedelbrief laat uitgaan aan Weldadige Landgenoten". Dat leverde dan meestal wel zoveel op dat de armenkas het eerste jaar ontzien kon worden. Maar verder... In de zeventiger en tachtiger jaren van dc 19de eeuw waren het leden van het Pettemer geslacht Bakker, die elkaar als bootsman of stuurman opvolgden. Ook dc burgemeester in die jaren (1895-1911), dc landbouwer A. Eriks, deed van zich spreken. Voor zijn aandeel in enige moeilijke reddingen, werd hij tweemaal onderscheiden met een zilveren medaille. Op 9 december 1879 waagde hij zich langs een lijn in de ijs koude, wilde branding, om dc opvarenden van de op de zeewering verdaagde Engelse visserssmak "Kate' te redden. Drie jaar later begaf hij zich met dc bemanning in de redding boot om de schipbreukelingen van de kof "Edske Smit" te halen. Ook zijn zoon H.S. Eriks, die van 1914 tot 1950 deel uit maakte van het bestuur, gaf zijn beste krachten aan het reddingswerk. Reeds in 1900 roeide hij mee om acht opvaren den van het Noorse schoenerbark "Alfild" te redden. Andere families die generaties lang bemanningsleden voor de reddingboot leverden zijn de familie Timmerman en Bellis. 35

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Kring van Vrienden van de Hondsbossche | 1993 | | pagina 35