Helm planten.. en roven Tenslotte maakt de schout duidelijk dat het helmplanten een onontbeerlijke vorm van werkgelegenheid voor het dorp is. Hij spreekt de vurige wens uit "dat de zeewering van Petten in het generaal bij kontinuatie moge worden beplant om des gemeente wille, opdat de gemeente zal blijven bestaan. Er was dus wel wat veranderd sedert de tijd dat Gecommit teerde Raden te Hoorn maar weer eens een "Advertentie" stuurden, omdat "sommige opgeseetenen van het dorp Petten onwillig soude zijn in de beplantinge der Zeeweeringen en Vuurboetsduin aldaar". En schout Jan Bruineman, die naar eigen zeggen uit liefde voor de bewoners lang had gezwegen, zag geen andere mogelijkheid dan namen van weigeraars te noemen. Cornelis Waag had zelfs gezegd (7 januari 1790) dat de heren wat hem betrof hem mochten komen halen. Dan konden ze zijn "ouwe blixim" nog de kost geven ook! (R.A.H. Gecomm.Raden no 187 B). Helmbeplanting was in de dagen van de Republiek voor de bewoners van de zeedorpen nu eenmaal een "burenplicht" waar ze het nut wel van inzagen, maar waar ze uiteindelijk niet aan verdienden.37 Deze verplichting was in de Franse tijd afgeschaft, zodat deze zaken voor de Pettemers heel anders kwamen te liggen. Uit een brief van het provinciaal bestuur van 2 juni 1825 blijkt dat erf 12,- beschikbaar wordt gesteld "aan twee beamb ten met het toezigt over het beschadigen der beplanting van den (Pettemer) zanddijk en duinen". Telkens weer komen er klachten over lieden die zich niet ontzien "om op de schande lijkste wijze de helm uit de duinen te ontroven" (Ged. Staten van Noord-Holland, 23 dec. 1830). Er werd overigens niet alleen helm - voor 't maken van helmmatten - ontvreemd, maar zo nu en dan ook materiaal van de dijkwerken als ijzeren bouten, balken, rijshout, etc. Zo is er een brief van de burgemeester van Petten, gedateerd 2 dec.1830, waarin deze meedeelt "dat veele zijner ingezetenen zich niet hebben ontzien van het strand te halen de reys- materialen (rijshout) afkomstig van de reys en steenen hoof den tot behoud der zeewering". Het provinciaal bestuur besluit drie personen te belasten met de surveillance op het strand tegen de vergoeding van één gulden per etmaal: de 3 thans daarmede belast, reeds aanmerkelijk in jaren geworden zijn, zoo dat zij elkander regelmatig kunnen aflossen." 26 Steemetten gebeurde en gebeurt aan de Hondsbossche door speciale vaklui Een bard beroep.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Kring van Vrienden van de Hondsbossche | 1993 | | pagina 26