Stormvloeden en menselijk falen
Bewerking van de lezing
die op 27 september 1991 te Camperduin werd uitgesproken
door Herman Lambooij
'Luctor et (D)emergo'
Met recht zijn de Zeeuwen trots op hun bewogen
geschiedenis. Niet zonder reden siert een fiere spreuk
het wapen van hun gewest: 'Luctor et Emergo', wat
zoveel wil zeggen als: 'Wat er ook gebeurt, wij komen er
bovenop', 'Ik Worstel en Kom Boven'. Het is de
uitdrukking van een koppige vastberadenheid, stand
vastigheid temidden van de woeste krachten van de zee.
De Zeeuwen zijn gevormd in een eeuwenlange strijd
op leven en dood met de vaak vernietigende krachten van
de natuur.
Maar, zo komt onwillekeurig de kritische vraag naar
boven, is dat triomfalisme achter deze spreuk wel
helemaal terecht? Is het optimisme dat er uit spreekt wel
overeenkomstig de feiten?
Wie kennis neemt van de talloze ongelukken en de
drama's die zich zo vaak op en rond de Zeeuwse eilanden
afspeelden - en daar niet alleen moet wel tot de
conclusie komen dat het Worstel en Kom Boven nogal
eens in zijn tegendeel is omgeslagen
Hoe dikwijls vormden de worstelingen van onze kust
bewoners niet de inleiding tot een droeve verdrinkings
dood? Luctor et Emergo? Zou 'Luctor et Demergo':
'Ik Worstel en Verzuip' niet veel vaker van toepassing
zijn geweest?1
TIENDE UITGAVE KRING VAN 'VRIENDEN VAN DE HONDSBOSSCHE', 1992
correspondentieadres: Postbus 22, 1800 AA Alkmaar, telefoon oy2-tg^6j6
1