Stormvloeden en menselijk falen Bewerking van de lezing die op 27 september 1991 te Camperduin werd uitgesproken door Herman Lambooij 'Luctor et (D)emergo' Met recht zijn de Zeeuwen trots op hun bewogen geschiedenis. Niet zonder reden siert een fiere spreuk het wapen van hun gewest: 'Luctor et Emergo', wat zoveel wil zeggen als: 'Wat er ook gebeurt, wij komen er bovenop', 'Ik Worstel en Kom Boven'. Het is de uitdrukking van een koppige vastberadenheid, stand vastigheid temidden van de woeste krachten van de zee. De Zeeuwen zijn gevormd in een eeuwenlange strijd op leven en dood met de vaak vernietigende krachten van de natuur. Maar, zo komt onwillekeurig de kritische vraag naar boven, is dat triomfalisme achter deze spreuk wel helemaal terecht? Is het optimisme dat er uit spreekt wel overeenkomstig de feiten? Wie kennis neemt van de talloze ongelukken en de drama's die zich zo vaak op en rond de Zeeuwse eilanden afspeelden - en daar niet alleen moet wel tot de conclusie komen dat het Worstel en Kom Boven nogal eens in zijn tegendeel is omgeslagen Hoe dikwijls vormden de worstelingen van onze kust bewoners niet de inleiding tot een droeve verdrinkings dood? Luctor et Emergo? Zou 'Luctor et Demergo': 'Ik Worstel en Verzuip' niet veel vaker van toepassing zijn geweest?1 TIENDE UITGAVE KRING VAN 'VRIENDEN VAN DE HONDSBOSSCHE', 1992 correspondentieadres: Postbus 22, 1800 AA Alkmaar, telefoon oy2-tg^6j6 1

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Kring van Vrienden van de Hondsbossche | 1992 | | pagina 1