•t i i a" tfr u De inval was een mislukking. Een gehoopte volksopstand bleef uit en het bezette gebied was te klein om er een leger te laten overwinteren. Zelfs drinkwater was er niet voldoende en zou vanuit de Eems moeten worden aangevoerd. Nee, een eervol vertrek vanuit Den Helder was voor de invasiemacht de beste oplossing en stellig ook voor de bevolking. Wat een tweede invasie voor hen zou hebben betekend zal nog blijken. Rechts onder: Een grote bronzen Russische munt uit 1785, geslagen tijdens de regering van Catharina 11 (1762—1796), bleef in de bodem van de Zijpe achter. Tot enkele jaren geleden een pachter hem vond. Hoe heeft de 'Hondsbossche' dit oorlogsgeweld doorstaan? Wat waren de gevolgen voor de zeewering, de dijken, de gebouwen, de medewerkers? Het gemeenlandshuis en omgeving Jan Klinkhamer, die kastelein was van het grote gemeenlandshuis bij Petten, wist ervan mee te praten. Gelukkig voor ons zette hij een en ander op papier om de heren van het bestuur eerbiedig te vragen zijn geleden materiële schade te helpen vergoeden. Hij schrijft hoe hij vermoedelijk in paniek geraakt met zijn vrouw enige 'tilbare goederen', zo gauw hij van de landing hoorde, naar Alkmaar in veiligheid bracht. Van plan meteen weer naar het gemeenlandshuis terug te keren. Geen kans. Wagen en paarden werden door de Bataafse troepen op weg naar het front gevorderd. Hij zou ze nooit terugzien. Schade 500 gulden. Toen die troepen zich hadden moeten terug trekken en de wegen en dijken bezet waren, liep de bestandslijn juist dwars over de Waker en Slaperdijk heen en het duurde lang voordat Jan Klinkhamer de deplorabele situatie thuis onder ogen kreeg. Alles vervuild, veel geroofd, vernield. Zijn totale schade raamt hij op bijna 8.394 gulden. Op 27 december dient hij een volledige lijst van 128 posten in. Omdat het bepaald interessant is kennis te nemen van wat er zoal in dit huis aan het einde van de wereld, alleen al van hèm aanwezig was en wat de prijzen in die tijd waren, volgt hier het geheel van het schaderapport. De volgende dag horen zij het schieten van kanonnen en musketten en wordt het eerste voedsel gevorderd. Dan volgt een relaas van een en al ellende: het vervoer van gewonden, van branden, vordering van vee, van openlijke roof en plundering, van gedwongen graafwerkzaamheden en dat alles door vriend en vijand. Maar wie was vriend en wie was vijand? De versterkingen, in allerijl op en in de Hondsbossche, de Dromer- en de Slaperdijk aangebracht, werden al snel onder de voet gelopen. De Bataaf-Franse troepen onder Daendels en Brune trokken terug en herstelden zich ten zuiden van de lijn Egmond, Alkmaar, Hoorn. Hill Hl ui- jit. it ut. I it- It it lit. ik- É- tit. E Konvooi koeyras fftta/t *1" t/f /.OMt/iHi/. fin A Am en da//eten <6s ofe rwf/err/rwrett moerteer P/ruift tfet /Wc /tatmffomr Jfrr/aa/xvAr Jarjerr r/aais va" Art f* Jfatat/fon van >fe Jfataaftcke Ar/antene denote .VrAfa'renfj Woot «V/rrcAe/t Art JCatynt* err Jen Jta/rtf van (/e tftvof- letten ttf.M vntrfy iét 4/etne 3

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Kring van Vrienden van de Hondsbossche | 1986 | | pagina 3