"r
V.l.n.r. August Hapke, Johan van Dompselaar, Wil Kikkert-Neuteboom en Arie Knol. Foto coll. HVT.
Nummer 140, september 2021
Historische Vereniging Texel
19
Na het lossen en het werk in het magazijn sprongen wij
ook vaak bij in de winkel, bij de kassa, de verkoop van
rookwaren en in de groentehal. In die groentehal werkte
ook John Walburg, hij bleef niet lang want hij haalde
tussentijds zijn kapperspapieren en begon een kapperszaak
in Den Helder. Die heeft hij nog, voor zover ik kon
achterhalen. De toen nog jonge Peter Quartel werkte ook
bij ons, meestal in het magazijn. Henk Leyen herinnert zich
ook moeder Corrie (van Daan) Quartel en Els de Ridder,
maar die kwamen kort na mij. Ik zal vast nog namen
vergeten, het is ruim 45 jaar geleden en ik werkte er slechts
1,5 jaar.
Sommige overkanters hadden een andere humor dan wij en
dat schuurde wel eens. Ik herinner mij een Amsterdammer
die zichzelf erg populair vond, iedere dag had hij weer een
andere 'geintje'. Als de meiden hem zagen kregen ze de
neiging om zich voor hem te verstoppen. Dus trof ik hem
eens aan de kassa. Hij kocht iets voor vier gulden (iedere
dag kwam ie om een lullige boodschap) en betaalde met
een tientje. Ik gaf hem een gulden terug, zag dat er geen
vijfje in de kassa zat, scheurde zijn tientje doormidden en
zei: "Alstublieft, met vijf, dat maakt weer tien. Tot morgen!”
Ik schoof de la dicht en begon de volgende klant te helpen.
De Amsterdammer stond even letterlijk met zijn mond open
en begon voorzichtig te sputteren over dat halve tientje.
Ik verzekerde hem dat dit toch echt vijf gulden is, dat wij
dit op Texel altijd zo doen als we gaan vijfjes meer hebben,
ook omdat de aanvoer van geld naar het eiland nogal eens
stagneert. En als hij het niet vertrouwde: kom dan morgen
weer, koop weer een kleinigheidje en betaal weer met een
tientje, dan krijg je het tweede halve tientje terug. Dan doe
ik de twee helften met een plakbandje aan elkaar en dan
kun je er thuis weer gewoon mee betalen als een tientje.
Om ons heen werd druk gegniffeld, de man voelde zich nu
zichtbaar opgelaten. Ik kreeg bijna medelijden met hem.
Dus vroeg ik hem het halfje terug en gaf hem alsnog een
vijfje met een “Tot morgen!" Vanaf toen was het ineens een
redelijke en rustige man^
De nadagen van de supermarkt aan de Kikkerstraat
In 1980 wordt de Groentehal afgestoten, verkocht en door
de volgende eigenaar tot woonhuis verbouwd. Arie Knol
en zijn vrouw Ineke gaan met de supermarkt door tot 1987.
Klaas Hooijschuur neemt het bedrijf over en wordt de
winkel na een verbouwing de Garantmarkt. Na de bouw van
de Plus aan de Molenlaan stond het pand Kikkertstraat lang
leeg en is inmiddels gesloopt.
Dat was het einde van de Supermart van Texels noordpunt.
In de winter genoten wij van de betrekkelijke rust in
de winkel en deden wij allerlei klusjes. En we konden
gemakkelijk eens een vrije dag nemen. In de zomer bloeide
toen ook al het toerisme in De Cocksdorp en was het alle
dagen druk. Vooral ook in de namiddag, als de mensen van
het strand of een andere dagbesteding terug kwamen. Best
gezellig, al die vreemde badgasten, maar wij waren altijd
weer blij om een echte Durper aan de kassa te krijgen.
t
i‘j
Mm ix
