Life
i
Een spiegelretourschip op de rede van Texel te Kaap Skil.
Geraadpleegde literatuur hier
Nummer 137, december 2020
Historische Vereniging Texel
20
Wel een verband tussen de VOC en de opkomst van de
eendenkooien dus, maar op iets andere wijze. Toch ook
leuk om te (kunnen) vertellen.
Peter (P.G.M.) Diebels - Voeding op de schepen van de
VOC - scriptie 1986
Marijke Barend-van Haeften - Op reis met de VOC -
Walburg Pers Zutphen 1996 (2e dru2002)
Met dank aan de geraadpleegden:
Peter Diebels, thans provinciaal archivaris Zuid-
Holland.
Ineke Vonk-Uitgeest, VOC-
bekend.
Vibeke Roeper, onder andere VOCdeskundige,
directeur Onze Taal, u ook bekend.
Diederick Wildeman, conservator zeevaartkunde
bibliotheekcollecties Scheepvaartmuseum.
van belang onder andere:
en walvisdeskundige, u wel
Door de Corona-pandemie heb ik mijn onderzoekje nog
niet volledig kunnen afronden. Voorlopig zie ik het zo:
De opkomst van de VOC in de 17e (v/h Gouden) eeuw
heeft dusdanig verhogend aan de welvaart bijgedragen
dat een flink deel van de bevolking zich meer luxe
kon permitteren. Althans in de steden. De eendenbout
kwam als delicatesse vaker op tafel en daarom werd
het lucratiever een eendenkooi te exploiteren. Voor
officieren en eventuele passagiers werd wel eens een
eendje ingescheept, maar zeker niet in groten getale.
Bovendien lijkt me het bereiden van eenden voor
zoveel scheepsvolk veel te bewerkelijk. En daarbij
waren ze waarschijnlijk domweg te duur.
In andere boeken kwam ik wel een enkel eendje
tegen, maar dan als luxe gerecht voor hoge officieren
en passagiers. Zo wordt op de reis van de gezusters
Swellengrebel af en toe eend gegeten. De gezusters
begeleidden hun vader Hendrik, zojuist afgetreden
als Gouverneur van Kaap de Goede Hoop op het
spiegelretourschip "De Liefde” naar Nederland (1751).
Maar dat was op de terugreis naar Nederland vanuit de
Kaap, dus dat waren ook nog eens Kaapse eenden. Wel
lekker trouwens. (zie "Op reis met de VOC”, geweldig
boek).
