twee kippenhokken
Nummer 137, december 2020
12
Historische Vereniging Texel
Op het kantoor werkte onder andere mevrouw J.
Westdorp. Zij rekende uit wat de pluimveehouders
moesten ontvangen voor de ingebrachte eieren. De
boeren kregen naar grootte en kwaliteit van de eieren
uitbetaald. Vervolgens schreef zij de kwitanties en zette
bruine envelopjes met geld klaar die vrachtrijder Piet
Burger bij de pluimveehouders afleverde als hij de
volgende vracht eieren ophaalde. Mevrouw Westdorp
en de vrachtrijder waren, naast de directeur, de enige
werknemers van de eierveiling.
Op het kleine kantoor ging het er gemoedelijk aan toe.
Jaap Keijser (Jaap Sies), in die tijd de voorzitter van de
eierveiling, kwam elke maandag bij de eierveiling langs
om te praten en te horen hoe de zaken ervoor stonden.
Toen Mevrouw Westdorp met haar trouwen stopte met
haar werk op het kantoor, nam Martha van Dijk, de
kleindochter van voorzitter Jaap Keijser, haar taken over.
van St. Marcus in 't Noorden naar Antwerpen in
Eenmaal per week werden de eieren bij de grotere
eierboeren opgehaald, bij de allergrootste zelfs tweemaal
per week. De kleinere boeren brachten de eieren zelf naar
het gebouw van de eierveiling. De aangevoerde eieren
werden gesorteerd op grootte (1-tjes, 2-tjes etc) en op
gewicht. Vervolgens werden de eieren op een lichtbak
gecontroleerd of ze niet bebroed of vuil (bedorven)
waren. Daarna kreeg elk goedgekeurd ei een stempeltje.
Aanvankelijk gebeurde dit alles met de hand, maar later
nam een sorteermachine deze taak over.
Op het kantoor van Sluijsman hingen twee hele grote
ingelijste grafieken: de een liet per jaar de aanvoer van het
aantal eieren bij de veiling zien, de ander gaf de jaarlijkse
ontwikkeling van de gemiddelde prijs van de eieren weer.
Eén maal per jaar, op de dag van de jaarvergadering
van de coöperatieve PTV, werden de 'schilderijen' van
de wand getild en voorzichtig uit de lijst gehaald. Elke
grafiek kreeg met de hand een klein streepje om de
De dagelijkse gang van zaken op de eierveiling
Het gebouw van de eierveiling in de Kantoorstraat werd
in 1953-1954 drastisch verbouwd en aangepast om het
geschikt te maken voor de groeiende eierhandel. Maar
hoe ging het er op de eierveiling nu eigenlijk aan toe?
De heer J. Beijert, die lange tijd werkzaam was bij het
administratiekantoor van de heer Sluijsman kan hier veel
over vertellen. Het administratiekantoor van Sluijsman,
tevens directeur van de eierveiling, grensde namelijk aan
de eierveiling. Hij heeft dit dus allemaal zelf meegemaakt.
Fragment van de bouwaanvraag voor het verplaatsen van
Eierland. Tekening J. Vermeulen, Oosterend, coll. HVT.
Ontwerptekening (fragment) voor een kippenhok bij de boerderij Antwerpen in Eierland. Tekening J. Vermeulen, Oosterend, coll. HVT.
