Erd; "Hier heb ik nog op een potje gezeten” Bas Huisman Marian Huisman Eierveiling op Texel 1921 - 1978 De handel in eieren was dus al van oudsher voor Texel Nummer 137, december 2020 Historische Vereniging Texel 9 vernoemd. Aris Biesboer maakte de 40 jaar ook bijna vol, hij stond bekend als de man met de ‘breedste schoffel' in de buitendienst. Wie weet de namen van de nog onbekende personen en hun werkervaringen? Kunt u ons helpen met de ontbrekende namen? Neem contact op met Bas Huisman, tel 0222 314409 of mail cb.huisman@texel.com. Alvast hartelijk dank! Deze foto is genomen in 1958, de begintijd van De Bolder, toen nog de Gemeentelijke Sociale Werkvoorziening en weer later WSW (Werkvoorziening Sociale Werkplaats). De mannen zitten binnen te werken. De ‘r' zit in de maand en is het geen weer om buiten aan de slag te gaan. De werkzaamheden zijn nog niet zo gevarieerd als nu. Het is mattenvlechten wat de klok slaat. Het pand Burgwal 20 is hun onderkomen. Op de foto zijn een aantal medewerkers van toen te zien tijdens hun werk. Van links naar rechts Piet Schaatsenberg, Piet van der Wulp, Albert van der Schans, Aris Biesboer, en midden voor in de rolstoel Peter Keijzer. Eierhandel op de weekmarkt Op de wekelijkse maandagmarkt had de eierhandel een eigen plekje op de Vismarkt. Kopers en verkopers ontmoetten elkaar op die plek. Boeren brachten er hun eieren, die zij in manden verpakt aanvoerden en verkochten aan hun afnemers: bakkers, winkeliers en eierhandelaren van Texel of van de overkant. Zo is het heel lang gegaan, de eierhandel had zijn vaste plaats op de markt veroverd. zijnde, hier met gezelschap meeuwen struiven kan gaan eten. Tot deze struiven, die zeer lekker zijn, worden alleenlijk de dooiers der meeuweneieren gebruikt. Die dooiers zijn van eene goudkleur en in het geheel niet vissig of sterk van smaak.”3 In de tijd dat het jongerencentrum ‘t Asiel er gevestigd was, stond ik op een mooie zomeravond van 1972 de voorkant opnieuw in de verf te zetten. Er kwam een oude man langs die me wat wilde vertellen. ”Weet u”, zei hij, ”dat ik hier nog op een potje heb gezeten?” Nee, dat wist ik niet. Hij doelde op de bewaarschool die het ooit was. Burgwal 20 is een pand met een rijke geschiedenis. Het heeft veel bestemmingen gekend. In de Texelse Courant lezen we onder andere, tussen haakjes het jaar van eerste vermelding, Bewaarschool (1893), Landbouwschool (1928), Militair tehuis voor drie maanden en daarna gestopt wegens gebrek aan mariniers (1951), Dorpshuis (1951), Sociale Werkplaats (1958), jongerencentrum ‘t Asiel (1971). De gemeenteraad gaat in 1978 akkoord met sloop, waarbij Kees Koorn van het CDA als enige tegen stemt. Daarna zijn Architektenburo Jan Visser (1979) en vanaf 2019 een kunstgalerie in het gebouw gevestigd. Eeuwenlang stond Texel bekend om de eierproductie, bekend om de kwaliteit en de kwantiteit. Aanvankelijk betrof het geraapte vogeleieren in de broedtijd. Later veranderde dit in de productie van eieren in kippenhouderijen. De eierhandel werd in het begin van de 20e eeuw zo groot dat een eigen eierveiling op het eiland lucratief was. De veiling heeft 57 jaar bestaan: van 1921 tot 1978. De geschiedenis van de Texelse eierveiling maakt duidelijk dat na bloeiperiodes er ook sprake was van neergang in de eierhandel. Uiteindelijk leidde dit tot sluiting van de veiling. Herinneringen aan de eierveiling zijn er gelukkig nog. Texel: ei-eiland Al in oude tijden was Texel beroemd om zijn eieren. In de 17e en 18e eeuw lag Eierland in het voorjaar vol vogelnesten vol eieren. [..De omgeving van..] het Eierlandse Huis was voor pachters een aantrekkelijk gebied, omdat in de omliggende duinen enorme aantallen vogels broedden. In het seizoen werden er 1000 a 1500 eieren per dag geraapt, die naar Amsterdamse banketbakkers gingen.”1 Pieter van Cuyck schreef in zijn Brieven over Texel: “De kastelein van het Landhuis op het Eierland heeft in de maand Mey zes of zeven menschen in zijne dienst; alleen om de eyeren te vergaren; hij pleegt er dertig duizend naar Amsterdam te zenden, ten dienste van de koekebakkers.2 Maar ook op Texel wist men de vogeleieren te waarderen. Van Cuijck schreef daarover onder andere: "Eer wij afrijden moet ik u nog zeggen dat men, enigszins bij den kastelein bekend Piet Schaatsenberg maakte alle veranderingen mee in zijn 40-jarige loopbaan tot zijn pensioen in 1998. Het plein voor de huidige Bolder werd als eerbetoon naar hem

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 2020 | | pagina 11