Texelse Courant
Nummer 136, september 2020
10
Historische Vereniging Texel
1De moordpartij op hugenoten in Parijs in de nacht van 23 op 24
augustus 1572 [WE]
2De foto van de zwarte stern is opgenomen in de reprint van
1953, de foto van kluut met jong staat in de reprint van 1953 en in
de tweede druk van 1971 [WE].
3Nol Binsbergen overleed 25 september 1945, 37 jaar jong, aan de
gevolgen van tbc [WE].
4De Tocht naar Chatham in juni 1667 onder bevel van Michiel de
Ruyter luidde het eind in van de Tweede Engels-Nederlandse
Oorlog. De Nederlanders voeren de Theems op, bombardeerden
Sheerness, voeren de Medway op tot Chatham, vernietigden
daar 13 Engelse schepen en namen de HMS Unity en HMS King
Charles mee terug naar Holland. (WE)
en de grote
van Koning Charles in ernstige
te tillen. Daarna vergezelden we onze gids
natuurkenner weer.
Bronnen
Lord Tweedsmuir, Always A Countryman, 1953 en
herdruk 1971
Texel is een eigenaardig klein eiland met een grote
geschiedenis.
Het is de enige plek waar een vloot ooit werd verslagen
door een cavalerie-charge, zoals gebeurde toen de
Hollandse vloot in het ijs vastraakte tussen Den Helder
en Texel, in de oorlogen van lang geleden. In de
mooie kerk van het gehucht Den Hoorn kwamen de
bewoners samen om te bidden voor het welslagen van
de Hollandse expeditie op the Medway, waarvan het
Ik heb een vogelboek met een hoofdstuk, jammer genoeg
een te lang hoofdstuk, over zeldzame, bedreigde en
verdwenen Britse vogels. Dat waren gewone vogels in
het Engeland van onze grootouders. En hier, op dit door
de zon beschenen eiland, zagen we er heel veel. Hier
waren de lepelaar en de kluut, de grauwe kiekendief,
de bruine kiekendief en ook de blauwe kiekendief.
Dit was het land van de roerdomp en de geoorde
fuut, de kemphaan en de steltkluut en de zeldzame
kleine moerasvogels; vogels waarvan in Engeland
de waarneming strikt geheim gehouden wordt als ze
ooit gezien worden door een discrete waarnemer, en
rondgetoeterd wordt via de dagbladen als een indiscrete
waarnemer zo'n vogel ooit zou zien.
Tot besluit
Op 1 augustus 1945 ging Tweedsmuir uit dienst. Hij leverde
zijn papieren in op Tweedsmuir Camp in Surrey. De dag erop
was hij terug in Elsfield.
Het was lang geleden dat we hier een jachtpartij hielden
of op valkenjacht gingen. Zoveel van mijn vrienden zijn
er niet meer. Ons werd verteld dat we de laatste zes jaren
hadden gevochten voor een betere wereld. Maar dat is
niet zo. We vochten om te voorkomen dat het een veel
slechtere zou worden.
De eerste man die hij in Elsfield tegen kwam, was
jachtopziener Jack Alam. Die praatte hem meteen bij:
De Italiaanse krijgsgevangenen hadden bijna alle
konijnen en fazanten gestrikt. Maar dat komt weer goed.
Het lijkt morgen een mooi dag te worden, zo besloot
Jack. Jack had gelijk. Een countryman kan niet in het
verleden leven. En morgen wordt het een mooie dag,
altijd, wanneer dan ook.
Met dank aan Marije Binsbergen en Chris Sleegers.
Toen de avond viel liepen we terug naar de boerderij
waar onze jeep stond. De vrouw van de boer vertelde
dat een Amerikaanse bommenwerper vlakbij gecrashed
was, ongeveer een jaar eerder en ze had twee
bemanningsleden verborgen. De Duitsers hadden ze
gevonden en afgevoerd. Ze gaf me een stukje papier
waarop hun namen gekrabbeld waren. Ik stopte het
in mijn zak. Helaas is het nat geworden waardoor de
namen onleesbaar werden.
We vergezelden Nol Binsbergen naar zijn huisje. Hij
leefde heel bescheiden, maar was ogenschijnlijk heel
gelukkig, omringd door zijn vogels en misschien
onbekend met zijn internationale reputatie. Hij toonde
ons doos na doos met de mooiste vogelfoto's die ik ooit
gezien had. Hij vroeg ons of we enkele als geschenk
mee wilden nemen. Ik koos er zes, die ik koester als
een grote schat. De kwaliteit van vier van hen is nooit
meer geëvenaard. Eén is van een kluut en een ander van
een steltkluut, allebei met kuikens, de derde is van een
zwarte stern die van het nest opstijgt en de vierde is van
een kemphaan in volle glorie.2
We verlieten hem laat op de avond en keerden terug
naar het hotelletje. De volgende dag vertrokken we naar
Den Helder en ging het gewone militaire leven van na
de oorlog weer verder. Nol Binsbergen overleed niet
lang daarna, aan de gevolgen van de ontberingen door
de nazi's. Maar hij overleed midden tussen zijn geliefde
vogels.3
grote succes de regering
verlegenheid bracht.4
Het heeft het falen van de Engelse kanonnen gehoord
toen we met de Hollanders twistten om de hegemonie
op zee. En het heeft de afgelopen vijf jaren teveel oorlog
meegemaakt, op het land en in de lucht.
Al je er nu naar toe gaat, kom je in een vogelparadijs
zoals er maar weinig zijn op het noordelijk halfrond. Je
ziet de vogels die de generatie van onze grootouders
gezien konden hebben in de moerassen van Lincolnshire
en Norfolk, vóór de eierenverzamelaars kwamen en de
verzamelaars die zeldzame vogels doodden voor geld.