Texelse Courant Nummer 136, september 2020 10 Historische Vereniging Texel 1De moordpartij op hugenoten in Parijs in de nacht van 23 op 24 augustus 1572 [WE] 2De foto van de zwarte stern is opgenomen in de reprint van 1953, de foto van kluut met jong staat in de reprint van 1953 en in de tweede druk van 1971 [WE]. 3Nol Binsbergen overleed 25 september 1945, 37 jaar jong, aan de gevolgen van tbc [WE]. 4De Tocht naar Chatham in juni 1667 onder bevel van Michiel de Ruyter luidde het eind in van de Tweede Engels-Nederlandse Oorlog. De Nederlanders voeren de Theems op, bombardeerden Sheerness, voeren de Medway op tot Chatham, vernietigden daar 13 Engelse schepen en namen de HMS Unity en HMS King Charles mee terug naar Holland. (WE) en de grote van Koning Charles in ernstige te tillen. Daarna vergezelden we onze gids natuurkenner weer. Bronnen Lord Tweedsmuir, Always A Countryman, 1953 en herdruk 1971 Texel is een eigenaardig klein eiland met een grote geschiedenis. Het is de enige plek waar een vloot ooit werd verslagen door een cavalerie-charge, zoals gebeurde toen de Hollandse vloot in het ijs vastraakte tussen Den Helder en Texel, in de oorlogen van lang geleden. In de mooie kerk van het gehucht Den Hoorn kwamen de bewoners samen om te bidden voor het welslagen van de Hollandse expeditie op the Medway, waarvan het Ik heb een vogelboek met een hoofdstuk, jammer genoeg een te lang hoofdstuk, over zeldzame, bedreigde en verdwenen Britse vogels. Dat waren gewone vogels in het Engeland van onze grootouders. En hier, op dit door de zon beschenen eiland, zagen we er heel veel. Hier waren de lepelaar en de kluut, de grauwe kiekendief, de bruine kiekendief en ook de blauwe kiekendief. Dit was het land van de roerdomp en de geoorde fuut, de kemphaan en de steltkluut en de zeldzame kleine moerasvogels; vogels waarvan in Engeland de waarneming strikt geheim gehouden wordt als ze ooit gezien worden door een discrete waarnemer, en rondgetoeterd wordt via de dagbladen als een indiscrete waarnemer zo'n vogel ooit zou zien. Tot besluit Op 1 augustus 1945 ging Tweedsmuir uit dienst. Hij leverde zijn papieren in op Tweedsmuir Camp in Surrey. De dag erop was hij terug in Elsfield. Het was lang geleden dat we hier een jachtpartij hielden of op valkenjacht gingen. Zoveel van mijn vrienden zijn er niet meer. Ons werd verteld dat we de laatste zes jaren hadden gevochten voor een betere wereld. Maar dat is niet zo. We vochten om te voorkomen dat het een veel slechtere zou worden. De eerste man die hij in Elsfield tegen kwam, was jachtopziener Jack Alam. Die praatte hem meteen bij: De Italiaanse krijgsgevangenen hadden bijna alle konijnen en fazanten gestrikt. Maar dat komt weer goed. Het lijkt morgen een mooi dag te worden, zo besloot Jack. Jack had gelijk. Een countryman kan niet in het verleden leven. En morgen wordt het een mooie dag, altijd, wanneer dan ook. Met dank aan Marije Binsbergen en Chris Sleegers. Toen de avond viel liepen we terug naar de boerderij waar onze jeep stond. De vrouw van de boer vertelde dat een Amerikaanse bommenwerper vlakbij gecrashed was, ongeveer een jaar eerder en ze had twee bemanningsleden verborgen. De Duitsers hadden ze gevonden en afgevoerd. Ze gaf me een stukje papier waarop hun namen gekrabbeld waren. Ik stopte het in mijn zak. Helaas is het nat geworden waardoor de namen onleesbaar werden. We vergezelden Nol Binsbergen naar zijn huisje. Hij leefde heel bescheiden, maar was ogenschijnlijk heel gelukkig, omringd door zijn vogels en misschien onbekend met zijn internationale reputatie. Hij toonde ons doos na doos met de mooiste vogelfoto's die ik ooit gezien had. Hij vroeg ons of we enkele als geschenk mee wilden nemen. Ik koos er zes, die ik koester als een grote schat. De kwaliteit van vier van hen is nooit meer geëvenaard. Eén is van een kluut en een ander van een steltkluut, allebei met kuikens, de derde is van een zwarte stern die van het nest opstijgt en de vierde is van een kemphaan in volle glorie.2 We verlieten hem laat op de avond en keerden terug naar het hotelletje. De volgende dag vertrokken we naar Den Helder en ging het gewone militaire leven van na de oorlog weer verder. Nol Binsbergen overleed niet lang daarna, aan de gevolgen van de ontberingen door de nazi's. Maar hij overleed midden tussen zijn geliefde vogels.3 grote succes de regering verlegenheid bracht.4 Het heeft het falen van de Engelse kanonnen gehoord toen we met de Hollanders twistten om de hegemonie op zee. En het heeft de afgelopen vijf jaren teveel oorlog meegemaakt, op het land en in de lucht. Al je er nu naar toe gaat, kom je in een vogelparadijs zoals er maar weinig zijn op het noordelijk halfrond. Je ziet de vogels die de generatie van onze grootouders gezien konden hebben in de moerassen van Lincolnshire en Norfolk, vóór de eierenverzamelaars kwamen en de verzamelaars die zeldzame vogels doodden voor geld.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 2020 | | pagina 12