p
-',r_ z
PiPLcSTl fiPt?
n/ -Pv/- L
r ';~.^a.i3L7u -wee^
frO-SsOtSj ■eX'-eZ.l&CX PpP<u 'i'Z'e-Ls
C?yC- .■fA&L' Pp0-&p£-pP^iP-fqtépS&'Tïueajj e/2r£^f?pP
Pfy'3^ aP?cPiAs cpfe^ zrzx./po..- f^a£
-PrApL- ecP-ÉL-z tyv-a^ast-aP-- csn> cP^-rCe^- P-z/o-c, ag&t, px zz/bt>
opgtP- PmP.fZPe-P eb .Pi,. v-ets-p.
waJ-
pPosrOtitp -&~er'£'- tb~> tP-fa /pa>Cl''Pj yePfrsj-n./a6,^ Is
pi' Oa^-o P''‘p/as
upjz.^ P'z/. '-'-i
-p-ft 'ï'nt/t. P. -P'j aPccP-
oA&x-/ Pi,-h -£■*>t
’èPrC-'/t, v-v-tXZ' ^rV-
^Cf/^ ?-*pr e-wx PP-rx Pa P
Deel van de brief collectie familie Drijver.
Nummer 134, maart 2020
Historische Vereniging Texel
4
Ook in de eendenkooi van de Dames Dijt (volle nichten
van Grietje Drijver-Dijt) heeft Zwartmoeskervel gestaan.
Tijdens een inventarisatie voor het Rijksherbarium in
Inmiddels groeit de plant op meer plaatsen op Texel en
een enkele andere plaats in Nederland. Maar pas op!
Als de plant het in je tuin naar zijn zin heeft, krijg je hem
niet zomaar weer weg. Althans volgens mijn geplaagde
mederedacteur Gerard van der Kooi. Tenslotte: Nadat ik
tijdens een rondleiding had verteld dat alle delen van de
plant eetbaar zijn, meldde een 7-jarige dat ik gelijk had.
De zaadjes waren héérlijk. Een volgende keer over de
Spinaziezuring, ook uit Spang.
trafohuisje, Waterweg en Ankerpark) werd de Zwart-
moeskervel toen niet aangetroffen. Hoelang de plant al in
deze kooi voorkwam laat zich raden. In ieder geval heeft
Thijsse zelf de plant tijdens zijn bezoeken aan deze kooi
rond 1890 niet opgemerkt.
Met hartelijke dank aan Karin en Marjon Drijver,
Rob Bakker (De Waddel), Kees Veth en Wilma Eelman.
Vragen, tips en andere bemerkingen graag naar
kj.harting@texel.com.
cP-A" eLXXsny gTXlsP&a ■- 'jy
- - -- 2/ZÊjê^P'-t.-c/'fxz-'
1972 vond Wilma Eelman daar een stuk of vijf planten.
Toen zij dit verheugd aan de dames ging melden werd
het nieuws door hen, vooral Grietje, wat zurig ontvan
gen: “Wij houden niet van Zwartmoeskervel. Dat hoort
daar niet”. Waarschijnlijk heeft de toenmalige kooiker
(P.C. Hin Czn.) ze met penwortel en tak moeten uitroeien.
Wellicht ook dat de dames dit zelf ter hand hebben geno
men. Op de huidige vindplaatsen in de buurt (Schansweg
Zoals velen had Ali haar studie tijdens de laatste oorlogs
jaren onderbroken. Wanneer Jan Drijver in het voorjaar
van 1944 voor inspectie weer naar Texel gaat, ziet zij haar
kans schoon en gaat met hem mee. Nog een hele onder
neming door bezet gebied, maar het gaat. En daar vindt
zij de zolang verborgen gebleven Zwartmoeskervel. In
een brief van oma Aaltje Dijt-Koster aan moeder Grietje
Drijver-Dijt wordt dit enthousiast gememoreerd:
i'l&K
Verteld wordt nog dat zij direct met de plant naar Thijsse
is gegaan. Gezien de geringe afstand tussen de woon
plaats van Drijver (Santpoort) en Thijsse (Bloemendaal),
alsmede hun goede vriendschap lijkt dit voor de hand
liggend. Maar of Thijsse ook daadwerkelijk de plant
reeds van verre herkende, zoals het verhaal wil, weet
ik niet. Wel is Ali er, getuige de brief, ook mee naar de
enthousiaste plantkundige professor T.J. (Theodoor Jan)
Stomps, promotor en vriend van Thijsse gestapt. Gezien
de oorlogsomstandigheden is de ontdekking verder niet
gepubliceerd. Ali heeft haar studie na de oorlog afgerond
en is in 1950 in Den Hoorn getrouwd met Donald Rid-
dering. Deze Amerikaanse student met Drentse wortels,
heeft ze in Nederland leren kennen. Daarna zijn ze naar
de VS geëmigreerd. Het paar kreeg vier dochters van wie
er twee afgelopen zomer een bezoek aan de eendenkooi
in Spang brachten.
2/~A cb- rKjtZjit&SA&~-
■i'L. t%jZ/z.sO'Pes*'
