moeten zijn. Waar waren die gebleven?
Nummer 133, december 2019
Historische Vereniging Texel
3
Op zoek
Hoe meer ik nadacht over dat schilderij, hoe meer
herinneringen bovenkwamen. Dat gevoel werd steeds
sterker. Ik meende een soortgelijk schilderij al eens
eerder gezien te hebben en wel in de boswachterij Texel.
De familie met wie ik regelmatig vanaf de tweede
helft van de jaren vijftig het eiland bezocht, had goede
contacten met Mantje van Staatsbosbeheer. Bij Mantje
kwamen we wel op de koffie. Ik herinner me, dat boven
de bank een schilderij hing dat me, nu terug denkend
aan die bezoeken, sterk deed denken aan het in Duinen
en Mensen gereproduceerde schilderij van Van Boxel.
Dat vertelde ik dochter Marianne. Met die vage
Weer een
Pas later merkte ik, dat Marianne en ik wat door elkaar
gewerkt hadden. Ook ik was bij Timmer langs geweest.
Hij sprak van zes schilderijen voor Staatsbosbeheer. Ze
zouden ook nog eens opgeknapt zijn. De drie van Ma
rianne waren er nog geen zes. Er zouden er dus meer
aanwijzingen wilde ze wel op onderzoek uit.
Ik raadde haar aan eens contact op te nemen met Theo
Timmer van Het Open Boek in Den Burg. Hij weet zo'n
beetje alles van en over Texel en de Texelaars. Kende
Timmer dat schilderij toevallig ook?
Ja, Timmer wist er wel wat van: Van Boxel heeft
die schilderijen in opdracht van Staatsbosbeheer
gemaakt. De vraag naar "de erven" is hiermee dus
beantwoord: Staatsbosbeheer is "de erven". Marianne
wist via Timmer een aantal schilderijen te lokaliseren
en te fotograferen. Eén bij Staatsbosbeheer, één in
het kantoor van de camping in De Koog en één bij
Tatenhove in Oudeschild.
Het zoeken naar informatie over Van Boxels schilde
rijen raakte wat op de achtergrond. Tot ik, toen we
met de (klein)kinderen in de Catharinahoeve een paar
minuutjes moesten wachten voor we aan tafel zouden
kunnen, even "in de wacht gezet" werden en ik in de
"wachtkamer" aan de muur een wat donker, bobbelig
schilderij zag hangen. Duidelijk van dezelfde hand
die de Bleekersvallei geschilderd had. En ja hoor. Een
koperen plaatje op de lijst vermeldt: P.J.Boxel, De Muy,
1936, Staatsbosbeheer.
Ik natuurlijk enthousiast naar Timmer. Die is op dat
moment net bezig met de koster in de kerk de sig
neersessie door Karina Wolkers en Onno Blom van de
Wolkers-biografie voor te bereiden. En bijna vóór ik
hem kon vertellen, dat ik weer een Van Boxel gevonden
had, vertelden de heren al waar het schilderij hing en
dat het vroeger op de bovenverdieping van Cathari-
nahoeve hing. Tsja.En toen de koster dan ook nog
vertelde, dat Van Boxel een "gewetensbezwaarde" was,
P.J. van Boxel, Loodsmansduin met schapen, 1936. Rechts het duin waar in 1939 de bunker gebouwd werd.
In het midden het wandelpad naar Paal 9. Foto Pieter de Vries, coll. SBB.
Tussendoortje
Bestaat toeval? Toen Marianne van Boxel voor het
eerst bij Theo Timmer om inlichtingen over haar vader
kwam, werd ze in de winkel door een dame op haar
schouder getikt.
"Hoor ik daar de naam van de schilder Van Boxel?
Wij hebben ooit een mooi schilderij van hem gekocht.
Dat hangt nu bij ons in Groningen. Een lief tafereeltje,
een landelijk interieurtje, een moeder kijkt samen met
een dochtertje vertederd naar een baby'tje op moeders
schoot. Ik zal u een foto van dat schilderij sturen".
Marianne vertelde, dat haar moeder Guurtje en haar
zusje Els waarschijnlijk model hebben gestaan voor dat
schilderij en dat zij het baby'tje is.
25-11-19 19:26
HVT 133 binnenwerk druk.indd 3
'>S.
