Simon Jan Sol
Nummer 133, december 2019
Historische Vereniging Texel
P.J. van Boxel, de Bleekersvallei vanaf Meneers Keetennol, 1936. Toen werd dit De Westerduinen genoemd.
Foto Pieter de Vries, coll. SBB.
De Bleekersvallei
Het begon er mee, dat ik in het boek Duinen en Mensen;
Texel van Rolf Roos en Nico van der Wel op bladzijde
124 een afbeelding aantrof van een schilderij van ene
P.J. van Boxel. De Bleekersvallei. Ik werd niet zozeer
getroffen door het schilderij, maar, zoals ik al zei, door
de naam van de maker. Een vriendin met, zoals ze zelf
zegt, "sterke banden met Texel" heet namelijk ook Van
Boxel. Van haar wist ik, dat haar vader schilder was en
in de tweede helft van de jaren dertig op Texel verbleef.
Zou dat schilderij van haar vader zijn? De uitgever
vermeldt "de erven P.J. van Boxel" als bron.
Ervanuit gaande, dat ik vriendin Marianne wel tot "de
erven" kan rekenen, vroeg ik haar, of ze dat schilderij
Op zoek naar Van Boxels Texelse landschappen
Bij de combinatie Texel en schilders denken de meesten waarschijnlijk aan Ad Blok van der Velden en aan Toon de Haas.
Vooral de eerste is geen onbekende. Toen ik eens met een pas verworven, in bolletjesplastic goed verpakte Slufter van Blok van
der Velden de bus instapte, zei de chauffeur: "Zo, heb jij een Blok gekocht?” Zelfs door de verpakking herkenbaar!
Dat Blok van der Velden en De Haas niet de enigen zijn geweest die Texelse landschappen hebben geschilderd, is natuurlijk
niets nieuws. Het eiland vraagt erom geschilderd te worden. Eén van die andere schilders trok mijn aandacht, niet eens zozeer
door wat hij geschilderd heeft, maar door zijn naam.
P.J. van Boxel, De Slufter. Van Boxel schilderde vanuit de Zanddijk, links het Slufterdijkje. Rechts van het water is wat roestrode
vegetatie te zien, vermoedelijk zeekraal. Dat wijst erop dat Van Boxel dit in de late herfst schilderde. Foto Pieter de Vries, coll. SBB.
kende. Neen, eigenlijk niet. Ze bevestigde wel, dat
haar vader een tijd op Texel verbleef en daar zijn latere
vrouw Guurtje Zuidewind (1912-2010) ontmoette, de
dochter van de bekende beurtvaarder Jan Zuidewind
(1884-1948) van De IJstroom.
Ze liet me wat werk van haar vader zien. Dat leek in
niets op het Texelse schilderij. Zijn werk sluit meer aan
bij de impressionistische stijl van de Haagse, de Larense
en ook, in z'n stadsgezichten, de Amsterdamse school.
Marianne van Boxel werd nieuwsgierig naar dat begrip
"erven"; ze kon zich namelijk niet herinneren, dat haar
of andere familieleden om toestemming tot reproductie
is gevraagd. Maar hoe zit dat dan?
2
25-11-19 19:26
I HVT 133 binnenwerk druk.indd 2
