zy
h:
r
Oorlogstijd
Corrie Stoelinga - van Heerwaarden
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
2
27
28 "Moeder ik denk dat ik moet gaan onderduiken". Mijn
29 vaders stem klonk nerveus. Het was al laat die dag en hij
30 kwam net terug van zijn werk op de boerderij van
31 Eelman, een onaangename jonge man die, naar werd ge-
32 fluisterd, sympathiek stond tegenover nazi's. Aan het
33 einde van de winter was hij opgeroepen voor militaire
34 dienst en hij had vader ingehuurd om naar de boerderij
35 te kijken. Wat vader betreft waren de geruchten alleen
36 maar geruchten en eenentwintig gulden in de week was
37 meer dan hij in jaren daarvoor had kunnen verdienen.
38 De noodzaak om hulp te krijgen op de boerderij werkte
39 in vaders voordeel, want Eelman stond niet bekend om
40 zijn vrijgevigheid. En toen, op 10 mei vielen de Duitsers
41 Nederland binnen. De Nederlandse autoriteiten hielden
42 direct razzia's en alle van nazisympathieën verdachte
43 mensen werden opgesloten, ook Eelman. Op 14 mei
44 werd Rotterdam platgebombardeerd en de Duitsers
45 dreigden met Amsterdam heteelfde te doen als er niet
46 onmiddellijk werd besloten tot een onvoorwaardelijke
47 overgave. Die kwam op 15 mei. De Nederlandse nazi's -
48 ze werden N.S.B.-ers genoemd - werden vrijgelaten en
49 op belangrijke posten in het bestuur gezet. Natuurlijk
50 waren ze uit op wraak. Eelman was ook vrij en hij begon
51 vader ervan te beschuldigen dat hij de oorzaak was van
52 zijn arrestatie. Vader kon niets doen om zich te verdedi-
53 gen. Het verhaal van een sympathisant is altijd meer
54 waard dan van een willekeurige burger als de autoritei-
55 ten allemaal N.S.B.'ers zijn. Dus kon vader alleen maar
56 wachten en hopen en klaar staan om onder te duiken. Of
soldaten zouden kunnen komen om hem te arresteren of
alles zou als een wonder op een of andere manier over
waaien. Ik weet nog steeds niet waarom Eelman nooit
verder aktie heeft ondernomen, maar de reden is niet be
langrijk. Niemand kwam vragen stellen en er kwamen
geen soldaten langs om vader te arresteren. Na een tijdje
probeerden we wat te ontspannen en ons leven weer zo
veel mogelijk zijn normale gang te laten gaan. Maar
spoedig was het duidelijk dat dat niet gemakkelijk was in
een land dat in oorlog is en dat een normaal leven pas
weer mogelijk was als het eiland weer van ons was. De
nazi's gingen alles controleren. Ze begonnen met alles op
te kopen uit de winkels, kleding, schoenen, jassen etc. Ze
betaalden ervoor - ze waren goed opgevoed - en ze
stuurden het naar hun familie in Duitsland waar die din
gen al schaars waren. Dat waren de Duitse bezetters. De
Nederlandse nazi's waren een grotere bedreiging. Dat
waren de gehate overlopers die straffeloos hun nieuw
verworven macht uitoefenden en zich bemoeiden met
alle aspecten van ons leven, alleen maar omdat ze een ge
weer droegen. Ze begonnen met de schoolboeken. Ze
werden gecontroleerd op teksten die tegen de nazi's of
tegen Duitsland konden worden uitgelegd. Alles waar
iets in stond wat hun niet zinde werd in beslag genomen.
Heteelfde lot ondergingen radio's en fototoestellen, voor
zover die niet al eerder goed waren weggestopt. Iedereen
die een auto of een paard en wagen had werd gedwon
gen om voor de Weermacht te gaan werken, het Duitse
bezettingsleger. Ze eigenden zich ook het verdelen van
Historische Vereniging Texel
Nummer 129, december 2018
