Inmiddels lagen wij al in de sluis een bult paling te ver
werken. Moeder gaf grote brullen van euforie. Ik zei te
gen haar: 'hou je bek, we hebben geen pottekiekers no
dig'. We hoorden namelijk de hele tijd een auto of auto's
boven ons langs rijden!
Uiteindelijk waren we klaar, de fuiken in de boot en de
buit in het leefnet. Het was nu wel echt donker. We voe
ren uit de sluus om de boot aan de kat te leggen. En daar
stond een auto op de diek en een ziedende vader, hele
maal overstuur. Hij had van alles in zijn hoofd gehaald.
Ik had hem nog nooit op mijn moeder horen schelden,
maar nu was hij ruig. Het stoom kwam uut z'n ore.
Moeder was nog zo groos op de vangst, maar vader riep:
'mens stik in je paling' En tegen mij 'jij had beter moe
ten weten', daar kon ik het mee doen!
Sorry voor vader, maar wij hadden een vangst en een
avontuur om nooit te vergeten.
Een mobiel zorgt nu soms voor stress, maar had toen
toch wel heel wat stress kunnen voorkomen.
Met de 'Zeevonk' aan de slag
Toen ik klaar was op de visserijschool en naar zee ging
bloedde de Vonk palingvisserij dood. Een tijdje dan. In
1993 woonden ik en gezin in Oudeschild aan de
Schilderweg. Toen heb ik weer een bootje aangeschaft,
onze eerste 'Zeevonk' Daar heb ik met zoons Cor, soms
Klaas-Willem en later met Thijs in de weekenden veel
mee gevist. Met een boomkorretje met de borden en ook
wel met staand wand. Ook hebben we jaren met Ooster
schietfuiken gevist. Die vingen toen wel goed. Mijn
schoonvader Klaas Uitgeest kon de paling echt niet voor
eten. We vingen in vier maanden vaak wel voor een jaar
te eten! Toen Thijs naar Urk naar de visserijschool ging
ben ik gestopt met de fuiken enzo. Ik kon dat in mijn up
pie niet klaren.
Mare Librum en vergunningen
't Meeste van deze periode geschiedde onder een consent
van de Gemeente Texel. Dat was de enige voorwaarde
voor deze zorgeloze tijd wat vergunningen betreft. In de
latere periode van butedieks vissen was deze zorgeloos
heid wel weg. Toen moest je vergunningen regelen. Wij
hadden vier fuiken vergunningen, vader en de drie
zoons ieder één, aan de dijk bij Oudeschild. Deze kwa
men van Hoogheemraadschap (Dertig Polders). Ook
hadden we vier recreatie vergunningen uitgegeven door
LNV. Dit was voor staand wand vissen op bijvoorbeeld
tong en kubben en/of schietfuiken. En daar moest je na
tuurlijk alle jaren leges voor betalen.
Met een tussentijd van twee jaar werden al onze rechten
geschrapt. Ridders te voet. Dat kwam door de paling her
stelplannen van Dupan. Ik begrijp best dat beroeps- voor
recreatievissen gaat. Maar af en toe wat klooien moet
toch eigenlijk wel kenne fiend ik. 't Oergevoel van jagen
en vissen op en rond ons eiland!
Ik heb toen nog geprobeerd om via Rijkswaterstaat een
vergunning te krijgen voor het in de haven vissen. Maar
omdat mijn broer, die bij RWS werkte, een slechte ver
houding had met iemand die over de vergunningen ging,
ging dat niet door!
Ja, dat is dan ook weer Tessels.
In zéé en an de lient (foto collectie Vonk)
Nummer 128, augustus 2018
Historische Vereniging Texel
7
