Links bi] de diek de sluus, an de andere kant van de diek is er een inham (ansichtkaart collectie Vonk)
effe effe efffe vvvvvvol baggerenVan het geld wat met de
paling werd besomd kochten we een Johnson buiten
boord motor van wel 8 pk. We deden mee in de pk
race, net als met de kotter toen!
Stoom uut z'n ore
Moeder en ik beleefden van alles met dat kubbe- of fuke
vissen en met die handel. Ergens in de naseumer van
1971. 's Ochtends had vader gezegd dat we niet naar de
fuke mochten gaan. Het waaide al twee dagen te hard
om ze te lichten en dat moest toen eigenlijk elke dag. Ik
zat toen op de visserijschool in Den Helder en kwam met
de TESO bus rond een uur of vijf thuis. Moeder vroeg:
'moeten we die fuke niet hale? 't Weer liekt wel effe skappelij-
ker'. Natuurlijk was ik zo over te halen. Vader werkte in
Oudeschild en zou pas over zessen komen te eten.
Moeder de oliejas an, een soort stretch broek en het sjaal
tje op d'r hooft met de knoop onder haar kin. Zo gingen
we naar de diek. We hadden wel wat gestrakel om in de
boot te komen, het woei nog best wel flink. Maar wie A
zegt, zegt ook B!
We voeren redelijk voor de wind richting 't Bonte Baken,
daar hadden we twee setjes schietfuiken staan. Twee keer
drie paar fuiken, twaalf stuks dus. Ze zaten machtig vol
met floob, prut en paling. Ze hadden veul te lang staan.
Als we ze weer hadden laten zakken waren ze wegge
stroomd.
We werkten ons rot om de fuiken heel in de boot te krij
gen. Alles op een hoop! Het tij ging om en de zee schoot
aan. Het werd triggy. Daarom maakten we de fuiken
daar maar niet schoon en leeg. Alles kwam op een paar
grote bulten in de boot te liggen. Je kon je kont niet ke
ren. Ik zei tegen moeder: 'we krupe straks in de sluus en
dan klaren we ze deer'. En zo stoomden we zwaarbela
den in de wiend op. Het schoot geen reet op. We kregen
veel water over en moesten puur hozen om de zaak drie-
vend te houden.
Na een half uur stomen kregen we wat opper van de
diek. Ik heb de boot in de sluus gevaren en we lagen ei
genlijk prima tegen de deuren. We zijn aan het werk ge
gaan met uitschudden en legen van de zware fuiken. Dat
liep qua tijd nogal uit, maar er zat een hele bult paling in.
Moeder en ik waren erg enthousiast!
Vader kwam thuis en zag dat 't buitenboord motortje
weg was. Verdomme, hij ging geliek naar de diek met
een verrekijker. Hij zoeken, maar kon ons niet vinden.
We lagen toen niet in zicht. Hij ging weer naar huis.
Maar na een uurtje, het begon al te schemeren, ging hij
weer naar de diek. Weer niks te zien. Hij draaide de auto
dwars op de diek met de koplampen naar zee, vol licht
en af en toe toeteren. Reed verschillende keren heen en
weer, niks te zien. Vroeg zich af of hij de reddingboot
moest bellen, maar dan moest hij naar huis en dan kon
ook weer niet dacht hij.
6
Historische Vereniging Texel
Nummer 128, augustus 2018
