In goede aarde
Corrie Stoelinga-van Heerwaarden1
mm
Langebosch omstreeks 1935
Leven op een boerderij
Zo ongeveer halverwege twee dorpjes op Texel langs een
kaal stukje weg ligt een kleine boerderij, Langebosch ge
naamd. Daar ben ik geboren op 5 juli 1929.
Cornelis van Heerwaarden en zijn vrouw Marie hadden
elf kinderen in totaal. Ik was de derde, Thijs was de oud
ste, geboren in april 1926 en Hanna in november 1927.
Toen kwam ik. Mijn moeder heeft altijd gezegd dat ze
zeer verrast was dat ik een meisje was. Ze was ervan
overtuigd dat ik haar tweede zoon zou worden, maar ze
was wel blij met mij, omdat ze nu haar moeder Cornelia
en haar zuster Dora kon vernoemen, die beiden enkele
jaren daarvoor waren overleden. Ik werd gedoopt als
Cornelia Theodora van Heerwaarden. Ik weet niet hoe ik
eruit heb gezien als baby omdat er nooit foto's werden
genomen van ons als baby. Er was geen geld voor, noch
voor vervoer naar het dorp of een bezoek aan een foto
graaf en niemand in onze omgeving had een fototoestel.
Toen ik ongeveer een of twee jaar oud was leende vader
een paard en wagen en nam de hele familie mee voor een
4 km lange tocht naar Den Burg. Het was kermisweek,
een soort jaarmarkt, en daar werd voor het eerst een foto
van me genomen. Daarna duurde het nog zes jaar voor
dat dit voor de tweede keer gebeurde.
Langebosch was een vredige plaats om op te groeien. De
weg voor het huis was weliswaar de verbindingsweg tus
sen Den Burg en De Koog, maar in het begin van de jaren
30 was het nog een grindweg en maar hoogst zelden
kwam een kar of auto langs.
Het overvliegen van een vliegtuig was een nog veel zeld
zamer gebeurtenis en nogal opwindend voor mijn jon
gere broer en mij. Als we in de verte het gebrom van de
propellers hoorden renden Jaap en ik naar buiten en
schreeuwden we zo hard we konden: "Vliegtuig, mag ik
mee?" We dachten dat als we hard genoeg schreeuwden,
hij zou stoppen en naar beneden zou komen en ons mee
zou nemen voor een tochtje, hoewel we betwijfelden of er
wel plaats genoeg zou zijn voor ons want het leek wel
erg klein vanaf de grond. Ik zou me nooit voorgesteld
1 Corrie Stoelinga-van Heerwaarden in Glenview,
Illinois, USA vertelde haar herinneringen aan haar
jonge jaren op Texel aan haar zoon Tim Stoelinga. Die
schreef ze op en haar broer Jan van Heerwaarden ver
taalde ze. Via de familie Van Heerwaarden ontving de
Historische Vereniging Texel ze, met toestemming om
ze te publiceren in ons tijdschrift.
18 Historische Vereniging Texel Nummer 128, augustus 2018
