Oefening Reddingsboot.
42^
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
49
50
51
54 In juli 1903 was Klaas Tuinder uit Oudeschild één van de
56 Zo'n 100 meter van het strand gooide een grondzee de
De jiiare wolke bier na «Ion middag rond
ging, dat een onbeil zou hebben plaats ge
had met de reddingsboot^ waarmede heden
morgen da oefening zou plaats hebben,deed
ons telefonisch inlichting vragen.
Ons werd geantwoord
Reddingsboot omgeslagen, Ycrfljon ben Kluns
Tuinder, van Omttsdili.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
Op 25 augustus 1876 verdronk Pieter de Waard bij een
oefentocht van station De Koog. Bij terugkeer werd de
sloep besprongen door een forse golf en in een verrader
lijke stroming sloeg de boot om. Tien roeiers wisten zich
aan de boot vast te klampen, behalve bootsman de
Waard. Er waren te weinig zwemvesten aan boord. Pieter
de Waard gaf ze allemaal aan zijn maten en verdronk
zelf. Zijn lichaam spoelde later op het strand aan.
Hij ligt begraven op de Oudeschilder begraafplaats sa
men met zijn echtgenote. Hij liet een vrouw en vier kin
deren achter. Op deze bijzondere gedenksteen lezen we
de volgende tekst:
De Waard die jammervol
In zee de dood moest vinden
Rust hier, beweend, bemind
Door bloedverwant en vrinden
25 aug. 1876
Hier ligt begraven
Pieter Mz de Waard
Geboren den 5 november 1829
Overleden 25 augustus 1876
In den ouderdom van 47 jaren
En zijne echtgenoote
Trijntje van der Schans
Geboren 25 september 1828
Overleden 2 october 1905
In 1880 sloeg dezelfde roeireddingboot opnieuw om.
Ditmaal tijdens een reddingspoging voor de Franse brik
'Vigie'. De reddingboot haalde in een zware branding
drie man van de brik, maar op de terugweg sloeg de boot
om. Roeier Ph. Veen raakte bekneld onder de omgesla
gen boot en verdronk. De overige haalden het strand.
roeireddingboot ondersteboven. Tuinder raakte onder de
boot en verdronk.
52 Reddingboot De Koog
53
55 twaalf bemanningsleden bij een oefentocht bij De Koog.
B?»—jagjaifift
(foto archief Klaas Uitgeest)
Texelse Courant 5 juli 1903
Desondanks waren er steeds mensen die hun leven in de
waagschaal stelden. Wat bewoog hen om zich bij nacht
en ontij in hun nietige vaartuigen in een kolkende
Noordzee te wagen? Bladerend in archieven kom je tot
de conclusie dat het zeer persoonlijk is.
Naar aanleiding van de redding van de bemanning van
het Engelse brikschip 'Elisa' laat J.S. Kuyper weten: 'ik wil
mijn leven tot redding van mijn medemensch opofferen'. De
familie Mets krijgt een compliment met de woorden:
'Mannen die hun gevoel voor de medemens in daden omzet
ten'.
Ook treft men posters aan met als opschrift: 'Roeiend
redden - IJzeren kerels in houten schepen' of 'Mannen
met zout in het bloed en avontuur in het gebeente'.
Zeker is dat een deelnemer aan het reddingwezen affini
teit met het zeewater moet hebben.
Jan van Loo, van Egmond naar Texel
Maar hoe zat het met Jan van Loo?
Op 23 jarige leeftijd trad hij toe als reserve roeiredder bij
het reddingstation Egmond. Wat was zijn motivatie om
zich aan te melden bij dit risicovolle bedrijf? Zag deze
eenvoudige gelovige man het als zijn christenplicht (een
woord dat nooit over zijn lippen zouden komen) of was
het zingeving van zijn leven?
Hij zou één van de laatste roeiredders van Egmond zijn,
waar de roeireddingboot in 1939 uit de vaart werd geno
men. In 1934 verhuisde het gezin Van Loo naar Texel,
waar Jans vader werd aangesteld als vuurtorenwachter.
Jan meldde zich meteen aan bij reddingstation De
Cocksdorp, waar in 1922 de roeireddingboot was vervan
gen door de motorstrandreddingboot 'De Eierland' uit
gerust met een 11 pk motor. Dit vaartuig werd per rails
naar zee getrokken.
Jan was weer in zijn element, kon aardig roeien, redelijk
zwemmen en vertoefde graag op het water en daarbij
hield hij wel van wat spanning. Jan was vrijgezel, mis
schien was zijn spraakgebrek daar wel debet aan. Als ie-
Nummer 127, juni 2018
Historische Vereniging Texel
7
