zijn dan alle kleren en etenswaren uit vandaan geroofd
door de moffen. In de Eierlandsche Polder tusschen de
Waal en Cocksdorp zijn 25 a 30 boerderijen stuk gescho
ten of in brand gestoken, de korenschuren van Texel en
er zullen wel duizenden mudden graan verbrand zijn en
een koeien, paarden, schapen enz. gedood. Ons eiland is
een arm eiland maar dat is het ergste niet.
Hadden jullie de puinhopen van Den Burg gezien, zou
den jullie geschat hebben 200 a 300 doden. Tot nu toe zijn
het er 60 en dan komen er nog van de andere dorpen bij.
Ons huis is getroffen door een granaat. Het kletterde
scherven op de zolder toen Den Burg beschoten werd
(vanuit Den Helder en de Mok) zo erg dat Henk op een
gegeven moment zegt we zaten met ons allen in het gan-
getje bij de trap weg hier vandaan, kom dit loopt niet
goed af. Wat Henk zei deden we dadelijk want de 10 en
14 cm granaten gilden maar over ons huis heen. Henk
voorop met Lida, kruipend door de scherven, dan onze
Jan en ik er achter met Igna onder mijn arm.
Toen wisten we niets meer. We kwamen uit onze verdo
ving, het eerste wat ik deed was kijken naar Igna, die hing
slap in mijn armen, op slag gedood. In onze grote angst
zijn we naar buiten gerend en tusschen de 2 boetjes achter
in gaan staan onder het schieten nog, maar ik waggelde
wat op mijn benen. Henk dacht die zakt in elkaar dat
mag niet, hier vandaan en toen zijn we zonder Jan naar de
buren gevlucht door granaten en scherven heen in onze
angst. Het toneeltje wat de buren zagen zal ik maar niet
beschrijven, dat moet wel vreselijk geweest zijn.
Henk en Henny Veenema-Voigt
(foto coll. Conny Veenema)
6
Historische Vereniging Texel
Nummer 126, maart 2018
