Het Waldlager in De Dennen en de Zuid-Batterij achter Den Hoorn Els ter Braak-van der Velden Mijn vader 'Willy van der Velden is op Texel terecht gekomen via zijn oom, Wim Konings. Diens stratenmakersbedrijf uit Oss is door de Duitsers gevorderd. Behalve 'Willy gingen heel veel jongens uit Oss (familie, vrienden en bekenden), die ook op de nomina tie stonden om in Duitsland te werkgesteld te worden (Arbeidseinsatz), met de trein naar Texel. 'Willy kwam maart 1943 aan en werkte eerst op de administratie in 'het kamp 'De Slufter' bij De Cocksdorp. Ver weg van de bewoonde wereld. De werkmensen (al len burgers) moesten daar voor defirma Konings wegen aan leggen en bunkers camoufleren met zand en bedekken met graszoden. Eind mei/begin juni 1943 werd het kamp door de Duitsers gesloten; toen werden daar in de houten barakken Indiërs gehuisvest. Willy moest zich vervolgens in het Waldlager in de Dennen bij Den Hoorn melden. Omdat er op Texel geen 'moffenmeiden' waren, werden Texelse meisjes verplicht om aardappels te schillen voor de Nederlanders die daar te werk gesteld waren Ook in de Dennen in het Waldlager, bestaande uit zes houten barakken. Je kon er komen via het pad bij het huis van Cees Kok, in de bocht van de Okusweg/Rozendijk of via het Jan Ayeslag. De restanten van het Waldlager zijn nog zichtbaar.. Op het Jan Ayeslag ga je rechts de Heidvlakweg in en dan het eerste pad links. Vrij snel zie je straatstenen (stienen) in de grond van het pad. In het 'Waldlager' werkte een mijnheer De Graaf, Texelaar en later werkzaam bij de Boerenleenbank (hui dige Rabobank). Hij was hoofd van de administratie en werd geassisteerd door Willy van der Velden uit Oss. Alles was op de bon en Willy moest deze bonnen bij de mensen in het Waldlager innemen, zodat deze ingewis seld konden worden voor goederen en etenswaren zoals groente, erwten, koffie, melk, vlees en brood.. In dit kamp zaten geen Duitsers; het werd geleid door NSB'ers. Heel af en toe kwamen Duitsers kijken hoe het eraan toe ging. Ook werkten er twee NSB'ers met de naam Keijzer. Eén was de kampleider van het 'Waldlager' en de ander ver vulde geen leidinggevende rol. De heer Keijzer met de bijnaam 'de Lord' was een zogenaamde NSB'er. Hij speelde zijn rol uitstekend, infiltreerde binnen de NSB en speelde informatie door aan de Ondergrondse. Dit kwam pas na het einde van de oorlog uit. Direct na capi tulatie van de Duitsers kreeg hij een leidinggevende rol binnen de Binnenlandse Strijdkrachten. Toen was voor iedereen duidelijk dat hij zijn NSB-"lidmaatschap" als dekmantel had voor zijn andere activiteiten. Hij gaf be richten die hij op het Gemeentehuis hoorde door aan de Ondergrondse, waardoor vele Texelaars, die op de nomi natie stonden door de Duitsers opgepakt te worden, nu tijdig gewaarschuwd konden worden. De werkmensen in het 'Waldlager', ook allen burgers, legden wegen naar het strand aan en staken plaggen (graszoden) waarmee ter camouflage de bunkers bedekt werden. De daken van het 'Waldlager' waren ook geca moufleerd. Naan Bremer, Souw Lap, Jo Slegtenhorst, Annie Troost, Jannie Huisman, Nien de Jager, Marry Koopman, Corry Koopman, Dieuw Bremer, Neel Drijver, Gina Slegh en Mat Boon, allemaal meisjes uit Den Hoorn, werden vanaf 1942 gedwongen om dagelijks aardappels te schillen voor het werkvolk en de overige mensen in het kamp. Voor de keuken stond een apart hok waar zij piepers jas ten. Bij slecht weer zaten zij binnen, maar als het mooi weer was, waren ze lekker buiten. Hun werkdag begon om 9 uur 's morgens en allemaal namen zij hun eigen brood mee. Ze liepen op klompen. Als alle aardappels geschild waren, liepen ze weer terug naar huis. Hun late dienst begon om 12 uur en ze schepten 's avonds voor de mensen die van hun werk kwamen eten op. Zij mochten mee eten en gingen na de afwas naar huis. Zij schilden de aardappels met blikjes omdat er geen goede schilmesjes meer waren. De aardappels werden door de Duitsers bij de boeren gevorderd. Elke week werden door de administratie distributiebon nen verstrekt aan de chefcok, zodat groente en vlees ge kocht kon worden. Naast de keuken waren de slaapba- rakken voor de werkmensen. De heer Graaf was in het 'Waldlager' Hoofd van de Administratie. Hij werd gehol pen door Willy van der Velden uit Oss, de latere man van Jo Slegtenhorst. Ook de dochter van een huisarts uit Den Burg werkte op deze afdeling. Een korte poos was Henk Slegtenhorst uit Den Hoorn er kok. Daarna bezorgde hij brood voor bakker Dros in Den Hoorn. Tijdens de mobilisatie was voormalig marineofficier Henk Slegtenhorst kok bij de Genie in de schuur van Commandeur aan de Stolpweg. Hij was getrouwd met facoba (Co) Kalis. Tot ver na de Tweede 'Wereldoorlog werd deze schuur in de zo mermaanden bevolkt door Duitse jongens en meisjes. Op de dag dat de oorlog uitbrak werd 's nachts bij familie Slegtenhorst in Den Hoorn aan de deur gerammeld. Henk moest voor de militairen brood en dergelijke klaarmaken. Ze moesten met spoed naar de zoeklichten. Na dit nachtelijk avon tuur had defamilie geen zin meer om naar bed te gaan. Samen met buurman Cees Bruin en alle anderen mensen uit de straat keken ze naar overkomende vliegtuigen. 6 Historische Vereniging Texel Nummer 124, september 2017

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 2017 | | pagina 8