Het Waldlager in De Dennen
en de Zuid-Batterij achter Den Hoorn Els ter Braak-van der Velden
Mijn vader 'Willy van der Velden is op Texel terecht gekomen via zijn oom, Wim Konings. Diens stratenmakersbedrijf uit Oss is
door de Duitsers gevorderd. Behalve 'Willy gingen heel veel jongens uit Oss (familie, vrienden en bekenden), die ook op de nomina
tie stonden om in Duitsland te werkgesteld te worden (Arbeidseinsatz), met de trein naar Texel. 'Willy kwam maart 1943 aan en
werkte eerst op de administratie in 'het kamp 'De Slufter' bij De Cocksdorp. Ver weg van de bewoonde wereld. De werkmensen (al
len burgers) moesten daar voor defirma Konings wegen aan leggen en bunkers camoufleren met zand en bedekken met graszoden.
Eind mei/begin juni 1943 werd het kamp door de Duitsers gesloten; toen werden daar in de houten barakken Indiërs gehuisvest.
Willy moest zich vervolgens in het Waldlager in de Dennen bij Den Hoorn melden.
Omdat er op Texel geen 'moffenmeiden' waren, werden
Texelse meisjes verplicht om aardappels te schillen voor
de Nederlanders die daar te werk gesteld waren Ook in
de Dennen in het Waldlager, bestaande uit zes houten
barakken. Je kon er komen via het pad bij het huis van
Cees Kok, in de bocht van de Okusweg/Rozendijk of via
het Jan Ayeslag. De restanten van het Waldlager zijn nog
zichtbaar.. Op het Jan Ayeslag ga je rechts de
Heidvlakweg in en dan het eerste pad links. Vrij snel zie
je straatstenen (stienen) in de grond van het pad.
In het 'Waldlager' werkte een mijnheer De Graaf,
Texelaar en later werkzaam bij de Boerenleenbank (hui
dige Rabobank). Hij was hoofd van de administratie en
werd geassisteerd door Willy van der Velden uit Oss.
Alles was op de bon en Willy moest deze bonnen bij de
mensen in het Waldlager innemen, zodat deze ingewis
seld konden worden voor goederen en etenswaren zoals
groente, erwten, koffie, melk, vlees en brood.. In dit
kamp zaten geen Duitsers; het werd geleid door NSB'ers.
Heel af en toe kwamen Duitsers kijken hoe het eraan toe
ging.
Ook werkten er twee NSB'ers met de naam Keijzer. Eén
was de kampleider van het 'Waldlager' en de ander ver
vulde geen leidinggevende rol. De heer Keijzer met de
bijnaam 'de Lord' was een zogenaamde NSB'er. Hij
speelde zijn rol uitstekend, infiltreerde binnen de NSB
en speelde informatie door aan de Ondergrondse. Dit
kwam pas na het einde van de oorlog uit. Direct na capi
tulatie van de Duitsers kreeg hij een leidinggevende rol
binnen de Binnenlandse Strijdkrachten. Toen was voor
iedereen duidelijk dat hij zijn NSB-"lidmaatschap" als
dekmantel had voor zijn andere activiteiten. Hij gaf be
richten die hij op het Gemeentehuis hoorde door aan de
Ondergrondse, waardoor vele Texelaars, die op de nomi
natie stonden door de Duitsers opgepakt te worden, nu
tijdig gewaarschuwd konden worden.
De werkmensen in het 'Waldlager', ook allen burgers,
legden wegen naar het strand aan en staken plaggen
(graszoden) waarmee ter camouflage de bunkers bedekt
werden. De daken van het 'Waldlager' waren ook geca
moufleerd.
Naan Bremer, Souw Lap, Jo Slegtenhorst, Annie Troost,
Jannie Huisman, Nien de Jager, Marry Koopman, Corry
Koopman, Dieuw Bremer, Neel Drijver, Gina Slegh en
Mat Boon, allemaal meisjes uit Den Hoorn, werden vanaf
1942 gedwongen om dagelijks aardappels te schillen
voor het werkvolk en de overige mensen in het kamp.
Voor de keuken stond een apart hok waar zij piepers jas
ten. Bij slecht weer zaten zij binnen, maar als het mooi
weer was, waren ze lekker buiten. Hun werkdag begon
om 9 uur 's morgens en allemaal namen zij hun eigen
brood mee. Ze liepen op klompen. Als alle aardappels
geschild waren, liepen ze weer terug naar huis. Hun late
dienst begon om 12 uur en ze schepten 's avonds voor de
mensen die van hun werk kwamen eten op. Zij mochten
mee eten en gingen na de afwas naar huis. Zij schilden de
aardappels met blikjes omdat er geen goede schilmesjes
meer waren. De aardappels werden door de Duitsers bij
de boeren gevorderd.
Elke week werden door de administratie distributiebon
nen verstrekt aan de chefcok, zodat groente en vlees ge
kocht kon worden. Naast de keuken waren de slaapba-
rakken voor de werkmensen. De heer Graaf was in het
'Waldlager' Hoofd van de Administratie. Hij werd gehol
pen door Willy van der Velden uit Oss, de latere man van
Jo Slegtenhorst. Ook de dochter van een huisarts uit Den
Burg werkte op deze afdeling.
Een korte poos was Henk Slegtenhorst uit Den Hoorn er
kok. Daarna bezorgde hij brood voor bakker Dros in Den
Hoorn.
Tijdens de mobilisatie was voormalig marineofficier Henk
Slegtenhorst kok bij de Genie in de schuur van Commandeur
aan de Stolpweg. Hij was getrouwd met facoba (Co) Kalis.
Tot ver na de Tweede 'Wereldoorlog werd deze schuur in de zo
mermaanden bevolkt door Duitse jongens en meisjes. Op de
dag dat de oorlog uitbrak werd 's nachts bij familie
Slegtenhorst in Den Hoorn aan de deur gerammeld. Henk
moest voor de militairen brood en dergelijke klaarmaken. Ze
moesten met spoed naar de zoeklichten. Na dit nachtelijk avon
tuur had defamilie geen zin meer om naar bed te gaan. Samen
met buurman Cees Bruin en alle anderen mensen uit de straat
keken ze naar overkomende vliegtuigen.
6
Historische Vereniging Texel
Nummer 124, september 2017