TIZXlL, hui H A.H PICÏ NON FJUXU
E 3f\ JïW. I", I lLlprt --I linjfL.
Ifcc u.nnpii n-ijur da EadrKhl g^uctl
orn dc vüjjeêi. IC /if-ii up l|ï llllntini vn
Iktf-dclri Ivrnjj -over W .uteri burg. Lin tLaar
in ik weilanden, vooral l*ij hui kruispunt
van Mi&feflWCg en MflWCIJi E^gCfl wij
duwn-kn en ïi'tjf cvOs i.Ivan y&-
1A ".Pi.iillpij.jRTi-- (JSalLiuIn airifKXtni}
ill kriingcn Cii -slin^cri «over de vlulte. In
raiiidcr dan «H Ji.ilf uur ludtteH *tt IU
Ku- '•Jf nwt /uirjr jjcfcriflcn p.iiUltvkieivn
Ih| clLn.hr. Ze u.vmi /lpIJ/.ijivi irai^i >i cri
SI f ECfl V.iPl 1413 ltl.IJ.kle tk OfliDClfkllH!.
'1 ik FcxeEiiin hier «w iMriltg duitje
koiukii L'urJkfiien d-tor «d paar vreksri
lailjf ICNJl Kjf. 1-lumpi^rhMii.s per da-,' naja
de VAFte waï it «morteertit Abeoliail svi-
Hf, wan I groeide jsrarj «A(k ,ufc lew
ii-iiS k-^Ii'cl wah dal alle jaren mmj? (Wif
kill 0114 InlikliLtth? Hel |i VcJjfca I jjai
weer cent uilliijLen.
(J*v4i«!c Nttnr".J
TC 6 november 1935
Op Texel komen overigens wel 18 soorten champignons
voor, waaronder de behoorlijk giftige carbolchampignon.
Het is dus misschien maar goed dat de Texelaars nooit de
tip van Jac P. Thijsse opgevolgd hebben om daarin een
grootscheepse handel te starten. Overigens verschillen de
aantallen paddenstoelen van jaar tot jaar enorm, vooral
afrankelijk van het weer. Een bovist van drie pond moet
wel een reuzenbovist zijn. Dat is de soort waar Wilma
Eelman als kind zo van onder de indruk was. Hij heet al
leen anders dan in het krantenartikel staat. Deze witte,
later bruin wordende pufoallen zijn ook nog altijd op
Texel te vinden, onder andere in de Oude Hoorn, het
hobbelige landje ten zuiden van Den Hoorn.
Vanaf de zeventiger jaren werd het plukken van padden
stoelen taboe in Nederland. In Duitsland niet en zo kon
het gebeuren dat Duitse toeristen, bij gebrek aan deskun
digheid op dit gebied bij de Texelse apotheek, hun per
soonlijk in het bos geoogste zwammen ter goedkeuring
toonden bij de receptie van Ecomare. In hun vaderland
was en is het nog steeds normaal dat deskundigen dan
de eetbare exemplaren eruit vissen. Op Ecomare werd
deze vorm van dienstverlening pertinent geweigerd door
Eline Reydon, met onbegrip en verbazing bij deze toeris
ten als gevolg.
De afgelopen jaren is het pluktaboe weer wat gaan slijten
en staan de autoriteiten toe om in beperkte mate padden
stoelen te plukken voor eigen gebruik. Voor consumptie
is het beslist noodzakelijk te weten wat je eet. Je moet de
soorten goed uit elkaar kunnen houden. Dan is het ver
standig om eens mee te gaan met een paddenstoelenex
cursie van Ecomare, die ik al meer dan een kwart eeuw
verzorg. We mogen dan tot mijn genoegen zelfs van de
paden af van Staatsbosbeheer. Er valt heel wat te vertel
len en de deelnemers krijgen ook zwammen te ruiken en
voorzichtig te proeven. Heel educatief is dat. ik vind dat
iedereen eens de bittere smaak van de zwavelkop moet
hebben geproefd en het liefst ook de brandende scherpte
van de braakrussula en aan de naar lichtgas geurende
narcisridderzwam moet hebben geroken. Maar ja, dat is
ook maar een mening. Een vliegenzwam is bij zo'n excur
sie nog altijd een must, net als ooit in de schoenendozen.
Het is de enige paddenstoel die iedereen kent.
Eén keer, al weer jaren geleden, heb ik een Texelaar met
een grote bak vol koeienboleten naar zijn auto zien lo
pen, aan het begin van een excursie. Ik kon het niet laten
om te vragen van wie die paddenstoelen waren. Ik kreeg
een scheldkanonnade terug. Tsja, toen heb ik zijn kente
ken doorgegeven aan de boswachter.
de kruiwagen van Dries
Veltkamp, CVO-school 1958
Nummer 124, september 2017
Historische Vereniging Texel
21
