Dros' IngeMJursburem an Auto-Coat rak
Official ford B aIer en Fibritant nu Ridiu [nestellen,
Belangrijk Bericht voor Ford-Elgemurg.
Na zijn visserijavonturen dook Dros in de kaasbereiding:
in 1921 werd octrooi verleend op zijn uitvinding van een
kaasbereidingstoestel, in 1922 (samen met Rinse van der
Groot uit Sloten) op een verbeterde methode om melk te
verwarmen voor de kaasbereiding, in 1923 volgde een
octrooi op een kaasbak met aandrijfinrichting voor snij-
en roerwerktuigen (samen met de Enschedese
Machinefabriek en IJzergieterij). In 1924 ontving hij een
octrooi op een machinale snij- en roerinrichting voor
kaasbakken en tenslotte in 1927 op een machine tot het
snijden en roeren van wrongel.
Dros was net als zijn vader van vele markten thuis. Maar
om gezondheidsredenen kwam hij in 1924 terug naar
Texel. In Den Burg startte hij een ingenieursbureau annex
autohandel- en -reparatiebedrijf en werd fabrikant van
radio's.
In 1924 ontwierp architect L. Sok voor Dros'Ingenieursbureau
en Auto-Centrale een werkplaats met kantoor en woning aan
het Schilderend. Tegenwoordig is dat de Texelse Autocentrale.
Onlangs werd het garagebedrijf door brand verwoest.. Op de
prentbriefkaart is de Emmalaan nog niet aangelegd. Rechts
midden Dros Autocentrale, daarachter de electriciteitscentrale
met koeltoren.
Dros was een onparlementair type, zo blijkt onder an
dere uit zijn ongezouten ingezonden stuk in de Texelse
Courant van 8 mei 1926, waarbij gemeenteraadslid M.W.
de Graaf een veeg uit de pan krijgt omdat-ie "niet weet
waar-ie over praat" en Dros vervolgens de Gemeente
Texel zijn suunige honorarium inpepert. De Gemeente
Texel was blijkbaar niet scheutig met gemeenschapsgel
den en Dros niet zakelijk genoeg om akkoord te gaan
met zijn karige honorarium - of hij hoopte via deze op
dracht een grotere vis te vangen. Bij de oprichting van de
N.V. Texelsche Electriciteits Maatschappij in 1926 neemt
hij om gezondheidsredenen geen zitting in de Raad van
Commissarissen. In december 1927 overlijdt hij in
Haarlem, 53 jaar oud.
Texelse Courant,
8 mei 1926
Een vliegende uitvinder
Een vreemde eend tussen die Texelse uitvinders is Ernst
August Brunner, officier-vlieger 2e klas bij de Koninklijke
Marine en in februari 1926 overgeplaatst naar het vlieg
kamp De Mok. In 1928 werd hem octrooi verleend
"voor een inrichting voor het verminderen van de lucht-
weerstand van luchtvaartuigen". Toen was hij al overge
plaatst naar Willemsoord.
Lelieteler, schapenfokker, melkveehouder en uitvinder
op De Kluis, Westergeest
Aan Hendrik Cornelis Dijt werd op 15 juni 1948 onder
nummer 61263 octrooi verleend op een "koestal, waarbij
tussen voergoot en groep een of meer horizontale stro
ken liggen, waarop bij normale standplaats van een koe
haar voor- en/of achterpoten steunen". Daarmee beoogde
Dijt een verbetering van een nieuwe gepatenteerde
Amerikaanse koestal, waarbij de koeien regelmatig hun
uitwerpselen op de koestand deponeerden in plaats van
in de daarachter gelegen groep.
Dijt had gemerkt dat koeien bij voorkeur op vlakke on
dergrond staan te herkauwen. Door het voorste gedeelte
van de koestand naar de voergoot te laten oplopen en het
gedeelte grenzend aan de groep vlak te houden, werden
koeien gestimuleerd dit vlakke gedeelte te gebruiken bij
het herkauwen. Dan zouden ze in de groep poepen in
plaats van op de koestand. Daarmee werd de hygiëne in
de stal bevorderd.
Dijt boerde op de Kluis, Westergeest. Daar had hij een
gemengd bedrijf met rundvee en schapen. Hij was een
goede veefokker, hij had er oog voor. Pas op latere leef
tijd specialiseerde hij zich in lelies - en ook daar had hij
oog voor.
VinaT hcd<n wtrftfjCm dowr Üf®' Auto-Cuntiatc dc volgende
reparatieNVcrlczia^hïüJcn kosteloos uitgevoerd.
Texelse Courant 14 januari 1925
Gt&chfc fiMiaet e*
BvUt-jJ. VTiEDük ik a celiac jta*l*iulin>l!e ia
U.w triad.
I Ti Ju unUnfttop?? iKi'liaiudcn Ml gul-ril'K
in IfeL>L-cI "ïVïtIT' tcjbujiJ eticE JC ukSETiCiunliL'
vin Tex-ct] ttluruk tJl IkLit dt Cjj^.tI turner:
lotftil ijnJT.-11 Jl' vurTi-ijl.-J lin nii|iii adi?4 It
IHOvlLfl i ulikn.
HorrtM UT'.] in 1 Iü;spp*ii dusdanip; uil
talingen m .trtlul dk Via dHLhdtt dl'tjuAr
bii-hu--1cIIpsiiii IjijtP wil ih dun hitcr Ju Ij Tul
tr 1'iih i'M-n hvijifii, dik |ii| lijd inüiid
Touriüj IivlIi £ïpraa1. nansLinn («ijj-h Jkuti
hlltinJ hlurtl r.iir, irnjjn ptPüKill Bit1» 1,1 re'
mcE de lm LII'tL tl u vin Ttïfl. vn vj1 ikur-
rilvdu icrbJinl Ir nukcn hrcil. nedal
bil i'-Ei.N- AH ÓJlkHfl sJviaiui dvr ucit]icr,ii;
(fliftdl. WH dr JlvLT dr tjinil IfiJilI pubtfck
ICJLVOltI'T^- Ik hujdcii. dtxj k ,-,!k; 7lJ?I
ïiAli, rtiOH Hi| aïurlilT, Mnedülül. Tlinftïn Ie
iTKnvn jür h.; vtrj'iL^O-"J ik tj.i un Jj.il uver
uhu M'ill In. wkAnrOa >..i itoliid btiLt.
vurdir d- i. hïf f <k LitiSl (te.ml ld
dkii-E ro«. iJ.il 0i| wüfL', mi lü ut n.tj<i linn-
Jiiiau prakrijk mnimur üüclHir hetufld Kt~-
Midtn djii v|jlh hrl .Mi *rtt d.i m.ij
in «rbicd niLtdc tliclnlidaiir Ym*L wcia
VkpilUlr.LuLki-
U dill lil lid T&flf dl TtJllTlidn-duUrulmtc.
HoogicOltnd, t- i>- uftus.
24
Historische Vereniging Texel
Nummer 123, juni 2017
