I 1
*4
Pietepiet het scholeksterkuiken
Nadat de ronde om Texel was afgelopen vonden bezoekers een
scholeksterkuikentje op het strand. Het was te klein om in de
vogelopvang groot gebracht te worden. De Dijksens ontferm
den zich over het beestje. Al gauw beschouwde Pietepiet
Sytske als zijn moeder. Hij liep als een hondje achter haar aan
zodra hij in de kamer de vrijheid kreeg. Omdat hij continu ge
voerd moest worden ging hij mee naar Ecomare, waar hij in
een grote doos achter de balie stond. Maar dat ging niet. Zodra
Sytske niet in beeld was krijste hij de hele hal bij elkaar. Dus
werd het beestje achter neergezet en moest Sytske er geregeld
heen om te voeren. Na 4 weken kreeg de inmiddels tot halfwas
kuiken opgegroeide vogel een cursus mosselen openen in de
steltloperkooi van het NIOZ. Toen na een paar weken Adriaan
en Sytske kwamen kijken hoe het ging begon de inmiddels volg
roeide scholekster blij te tepieten en vlijde zich op de schoen
van Sytske, net zoals hij als kuikentje had gedaan.
Voorlichting
Vanaf het eerste begin was voorlichting over de natuur
van Texel, de Waddenzee en de Noordzee en belangrijke
taak van Ecomare. Vooral de gesprekken met bezoekers
aan de balie waren belangrijk. Ze werden aangevuld
door steeds meer folders, flyers en lesbrieven voor scho
lieren op diverse niveaus. Een aantal jaren was er geld
voor een persdienst, die alles wat over het werkgebied
van Ecomare verzamelde en veel contact had met bin
nen- en buitenlandse pers. Helaas werd daarvoor de
geldkraan dichtgedraaid. Na de intrede van Internet be
gon Gerbrand Gaaff met de samenstelling van een digi
tale encyclopedie, de Vleet. Meer dan 20 jaar werkten hij
en zijn team van de informatiedienst aan het opbouwen
en daarna up-to-date houden van deze database over de
wadden en de Noordzee. De Vleet werd een begrip voor
iedereen die iets wilde weten over een zeedier, plant,
Waddeneiland of visserij, om maar iets te noemen. Op de
websites plaatst Ecomare geregeld nieuwsberichten.
Geregeld neemt de pers die over. En wanneer er iets bij
zonders gebeurt weet de landelijke pers Ecomare vaak te
vinden, zoals bij walvisstrandingen, giftige pietermannen
en reuzenkwallen.
Na bijna 90 jaar is Ecomare onherkenbaar veranderd.
Niet alleen uiterlijk, ook wat doelstellingen en taken be
treft vonden allerlei ontwikkelingen plaats.
Gelukkig is één ding centraal blijven staan: bezoekers
bewust maken van de schoonheid en de kwetsbaarheid
van de natuur.
I -X 1
Nummer 120 september 2016
Historische Vereniging Texel
31
