eind waarvan natuurlijk een bak met krabben te vinden
was. Het was een enorm succes, jarenlang. Na de bouw
van het veldwerkcentrum kwam de zaal vrij voor exposi
tiedoeleinden.
Jan Kuiper wilde meer aandacht besteden aan het milieu
en energieverbruik. Daartoe ontving hij een subsidie van
een paar ton. Dat was de tijd dat de 'Scholenzaal'
'Dromenzaal' werd. Taco Pauka was in die periode hoofd
expositie. Met zijn theaterachtergrond schreef hij de mul-
timediashow 'Dromen aan de Dijk', over het energiever
bruik van trekvogels vergeleken met dat van mensen. De
hoofdrolspeler was een kanoetstrandloper. Een diashow
in een enorme verrekijker, een metershoge dijk met stro
mend water eroverheen, draaiende tandwielen in een fa
briek, de stem van Frits Lambrechts, het was een indruk
wekkend geheel. Iedereen vond het geweldig. De show
zou twee jaar draaien, maar het werden er vijf. En toen
uiteindelijk de allerlaatste voorstelling kwam zaten alle
medewerkers erbij, allemaal een beetje onder de indruk
dat de tijd van 'Dromen' voorbij was.
De zaal was nodig als entreehal omdat de hal en Zaal 1
werden verbouwd.
Juist toen de nieuwe hal in gebruik werd genomen en de
zaal dus weer vrij kwam, kreeg Ecomare de kans het be
zoekerscentrum van het Nationaal Park duinen van Texel
te herbergen. Ook de inrichting werd aan Ecomare toe
vertrouwd, al moest over de plannen geoordeeld worden
door het Overlegorgaan Nationaal Park. Toen door de
opheffing van het bezoekerscentrum voor het NP de zaal
opnieuw vrijkwam, was dat precies op tijd om op die
plaats te starten met de Walviszaal.
Tijdelijke exposities
De eerste jaren waren er weinig tijdelijke exposities in
Ecomare. Er was ook niet veel ruimte voor. Af en toe een
fototentoonstelling, een kleine expo over stookolie, over
Griend, en een erg leuke tentoonstelling over 40 jaar zee
hondenopvang, die geopend werd door minister May-
Weggen van Verkeer en Waterstaat. Een expositie over
weidevogels en over vogelfotograaf Nol Binsbergen wa
ren ook succesvol. Na de grote verbouwing van de ten
toonstellingsruimtes werd duidelijk dat er een speciale
zaal voor tijdelijke exposities moest komen. Er kwamen
tentoonstellingen over het werk van het NIOZ, over het
weer ('Wolkje boven Texel'), 'Spoken in Zee, 'Mager als
de Mient', over de bewoners van de plaggenhutten in de
Mient, 'Aanspoelsels', 'Eindpunt Texel' over verdwaalde
trekvogels, de jubileumtentoonstelling '50 jaar zeehon
denopvang' en 'Bultrug, het einde van een vrolijke wal
vis'.
De tijdelijke expositie over de Dennen richtten we in met
dennenstammetjes. Heel Ecomare rook naar dennenhout.
Met de komst van Kees Groenewoud met zijn televisie
achtergrond deden meer multimedia-exposities hun in
trede. Texel Hot/Cool, over het klimaat op Texel en
m 4
tegenover Uit en Thuis in het Duinpark werden scholen-
progamma's georganiseerd
'Nacht op Texel' waren arbeidsintensieve en zeer ge
slaagde presentaties.
Educatie
Het museum is ooit begonnen in een school. Geen won
der dus, dat educatie altijd heel belangrijk werd gevon
den. Al uit de jaren 50 is een film bekend waarin een
schoolklas uit Den Burg het museum bezoekt.
Gerrit de Haan, groot bewonderaar van Thijsse, stimu
leerde kinderen er in de natuur op uit te gaan. In de jaren
'60 stond in het huidige duinpark een keetje, van waaruit
Eline Reydon kinderen vertelde over de natuur.
Toen het Natuurrecreatiecentrum op die plek was ge
opend, richtte De Haan een speciaal 'Duinparkzaaltje' in.
Gezinnen konden een gratis puzzelblad met vragen over
het Duinpark meenemen. Jan Durieux, boswachter bij
Staatsbosbeheer, vertelde bezoekers over de natuur in de
omgeving en nam samen met hen de vragen nog even
door als ze dat wilden. Tegelijkertijd hield hij een oogje
op handhaving van de rust in het Duinpark. Vaak bivak
keerde hij op een hoog uitkijkduin, dat bij de oudgedien
den nog altijd het Durieux- duin wordt genoemd.
Scholen konden in het NRC een inleiding boeken en een
bos- of duinprogramma volgen. Dat gebeurde bij het be
gin van het natuurpad en in de boet van Hopman in de
Nederlanden. Medewerkers van Staatsbosbeheer ver
zorgden de programma's.
Door de toename van het aantal bezoekende scholen in
de jaren '80 breidde de Educatieve Dienst zich uit. Er
kwam ook vraag naar wadexcursies en activiteiten voor
volwassenen. Twee biologen werden aangetrokken:
Arthur Oosterbaan en Pierre Bonnet. Ecomare organi
seert inmiddels zomerkampen, nachtwandelingen, over-
levingsprogramma's, korexcursies, zeehondenprogram
ma's en nog veel meer. Talrijk zijn ook de publicaties van
de Educatieve dienst. Inmiddels is Ecomare op dit gebied
een voortrekkersrol en een voorbeeldfunctie gaan vervul
len in de Wadden-educatiewereld.
Nummer 120, september 2016
Historische Vereniging Texel
27
