Natuurrecreatiecentrum, was de kiem van wat nu
Kaapskil is gelegd. Gerrit de Haan was ook degene die
het plan bedacht een aantal oude huisjes na te bouwen en
de 'Skilsloot' op het terrein aan te leggen.
Scheepvaartmuseum
In Den Hoorn heeft een aantal jaren het
Scheepvaartmuseum gestaan, gehuisvest in de oude
doopsgezinde Vermaning. De Stichting Texels Museum
erfde een waardevolle collectie schilderijen en tegels met
afoeeldingen van schepen. Hier plaatste De Haan ook
twee beelden uit de tuin van Brakestein, Neptunus en
Ceres. Die staan er nog steeds. Toen het museum onren
dabel bleek bracht de Haan de collectie onder in een van
de pakhuizen in het Maritiem en Juttersmuseum.
De kamerschermen van Brakestein
Een antiek kamerscherm kwam van een huis in de
Weverstraat naar Ecomare. Daar werd het gerestaureerd
door Johan Reydon. Oorspronkelijk stond het in
Brakenstein langs het Skillepaadje. Met eindeloos geduld
heeft Johan, geholpen door Rens van der Zwaag, eerst
alle beschadigde delen met vloeibaar hout aangevuld.
Daarna zijn alle engeltjes, marmerschilderingen en gou
den details minutieus beschilderd. Nu prijkt het in de
Schoutenzaal van hotel de Lindeboom. Een tweede ka
merscherm a&omstig uit Brakestein werd vanuit een an-
der huis in de Weverstraat naar Ecomare verhuisd. Nu
wacht het in Kaap Skil op restauratie.
Gerrit de Haan en zijn laddertje
Gerrit de Haan had een houten laddertje, dat veel werd ge
bruikt. Tot het kwijt was. Alles werd ondersteboven gekeerd,
het laddertje bleef zoek. Na een paar jaar vonden ze het terug.
Het had lang niet geregend en de vijver naast de bungalow
kwam droog te staan. En daar, op de bodem, lag het laddertje.
De mannen hadden het in de vijver gelegd om te verwateren.
En waren dat volkomen vergeten.
Aprilgrappen
Op een stille dinsdagochtend kwam Bert Koning de hal binnen
rennen. 'Een blauwe kiekendief langs de Ruyslaan, hij zit vast
met zijn vleugel! Groot alarm. De Haan rende, gewapend met
een net, een ijzerzaag en stevige handschoenen, het gebouw uit.
Er was geen kiekendief. Het was een aprilgrap.
De Haan kon er zelf ook wat van. Henk Brugge kwam, hele
maal opgewonden, het kantoor in om te vertellen dat een zee
koet een ei had gelegd. Dat was nog nooit vertoond! Iedereen
stoof naar buiten om te kijken. Behalve Gerrit de Haan, die de
avond ervoor uren bezig was geweest een kippenei in de juiste
kleuren te verven.
Johan Reydon en Rens van der Zwaag
24
Historische Vereniging Texel
Nummer 120, september 2016
