Foto met een vraag
Bas Huisman
1. dominee Reijendam, 2. Duwie Tuinder, 3456.
7. Grietje van der Vis 8910. Martha Bakker,
1112. ...Vinke, 13. Nan Huisman, 141617
181920. René Elias, 2122. Jan Joustra, 23
24. Nans Joustra, 25. Irene van Groningen?, 2627. Thea
Kikkert, 2829. Hiddy Bakker, 30. Yvonne Elias, 31
Een wat ongeorganiseerde groep kinderen deze keer. De zon
dagsschool 'Obadja' van de hervormde kerk, 1959/1960, gaat
op de foto. Zo te zien heeft de fotograaf de groep niet helmaal in
de hand. Kinderen draaien hun hoofd om, zijn nauwelijks
zichtbaar of kijken niet naar het 'vogeltje'. Goed luisteren is
vaak moeilijk en zeker op die leeftijd. Een paar namen zijn wel
bekend, zoals die van Duwie Tuinder. Zij had een hele mooie
stem en zong vaak solo tijdens de kerkdienst.
In die tijd zat ik ook op zondagsschool. Na de kerkdienst
was het tijd voor de kinderen. De leiders waren toen
Jannie Pranger, Grietje van der Vis, Jaap van der Slikke,
Martha Bakker en Nan Huisman. Veel verhalen uit het
oude testament herinner ik me nog, spannend! Daniël in
de leeuwenkuil, Mozes in een biezenkistje in de Nijl of
David die Goliath versloeg met een steen uit zijn slinger.
Ik luisterde ademloos.
Natuurlijk was er ook tijd voor een geintje. Voordat we
begonnen was de kerk nog leeg en gingen we naar het
rooster voor in de kerk, daar kwam warme lucht uit die
met flinke vaart omhoog steeg. Meisjes die daarop gin
gen staan konden met hun opwaaiende jurkjes wedijve
ren met Marilyn Monroe. Wikkels van toffees waren ook
populair. Als je die los liet boven de warme luchtstroom
stegen ze op tot boven in de nok van de kerk. Tijdens de
zondagsschool was er ook een collecte. Die werd met een
grote schaal gehouden en een dubbeltje was vaste prik
om er op te gooien. Fup Zegel gooide er eens met een
flinke zwaai zijn bijdrage op, vast ook een dubbeltje. Het
muntje bleef maar rondjes draaien in de schaal, wel een
keer of acht. Iedereen keek er naar. Een wonder in onze
ogen. De katholieken hadden Lourdes, maar nu hadden
wij ons eigen wonder! Bij het uitgaan stond Grietje van
der Vis vaak bij de uitgang van de kerk, ze was nogal
klein van postuur. Op een keer ging Jan Joustra zo naast
haar staan. 'Grietje' zei hij, 'we kunnen nu wel trouwen'.
Voordat Grietje had kunnen antwoorden, zei hij 'want
we zijn nu even groot'. Grietje bloosde, ik stond erbij en
keek ernaar.
Historische Vereniging Texel Nummer 118, maart 2016
