De badgast over de vloer Yolanda Legierse-Daalder Nummer 117, december 2015 Historische Vereniging Texel Op 1 april 1962 begon mijn moeder met het verhuren van ons huis aan "gasten". We woonden aan de Parnassiastraat in De Koog. Geen logies met ontbijt, nee het hele huis werd ter beschikking gesteld aan de toeris- ten. Een mooie gelegenheid om een centje bij te verdie- nen voor het gezin. Wat ik me ervan kan herinneren, is dat we dan in de schuur woonden. Het achterste gedeelte was het slaapge- deelte, mijn ouders hadden een kermisbed, en wij sliepen op een stapelbed achter een gordijn. Een bank met tafel- tje en een keukentafel met vier eetkamerstoelen; dat was ons interieur. In de bijkeuken werd een aanrechtblokje neergezet. A1 onze persoonlijke spullen werden 8 weken lang op zolder gezet want die was verboden terrein voor de gasten. Na 5 jaar gingen we in de zomer op het hoekie wonen, achter het huis van mijn tante en oom op de Pijpersdijk. Daar stond een piepklein houten huisje. We hebben het daar altijd heerlijk gehad. Er was een grote tuin en we speelden heel veel op de heide aan het Mienterglop. Vriendjes en vriendinnetjes kwamen daar logeren en we kampeerden dan in een tent ergens op het grote erf! Vier weken lang in de zomer kwam jarenlang hetzelfde Duitse gezin in ons huis. Een vader, moeder, en drie dochters. Ieder jaar als deze mensen kwamen, was het een feestje; we werden overstelpt met kadootjes en cho- colade. De hele vakantie konden we daarvan genieten. Na deze vier weken werd er nog een paar we ken verhuurd. Eind augustus maakte mijn moeder het hele huis weer spic en span en mochten wij onze slaapkamer weer inrichten. Daar genoten we erg van. Heerlijk weer in je ei- gen bed en je eigen plekkie terug. Een jaar of tien heeft mijn moeder dit gedaan. Omdat wij ouder werden en ze het voor ons niet leuk vond dat we steeds uit onze slaapka mer moesten, is ze er mee gestopt. Bij ons in de straat werd door veel gezinnen verhuurd. Dat was heel normaal vroeger. Later zijn buren nog doorgegaan met logies en ontbijt. Dit heeft mijn moeder een korte tijd ge daan, maar het beviel haar niet zo goed. We hielden er weinig geld aan over, omdat mijn moeder de gasten teveel verwende met een "te" uitgebreid ontbijt! Ook werden we jaarlijks een keer uitgenodigd om bij hen op visite te komen. Dit was zoiets als wat je tegenwoordig een High Tea noemt. Zoetigheid in overvloed.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 2015 | | pagina 7