Logeren in Amsterdam
Ina Schrama
Onze oma Garthoff woonde in Amsterdam-Oost in de
Vrolikstraat, 188 huis. Ze heeft daar bijna 45 jaar ge-
woond, tot 1978. Ze had een groot gezin met negen kin-
deren. Mijn opa is in 1938 overleden. Naast haar woon-
den haar drie ongetrouwde zussen en haar vader "opa
Deden". Dichtbij, dus de zorgen konden gedeeld wor-
den.
Het huis had een lange gang, met een voorkamer, een al-
koof, een achterkamer, een kleine smalle keuken en een
wc. Als je daarop zat kwam de deur tegen je knieen, zo
klein was het. De kamers waren hoog, in de plafonds za-
ten rozetten en als je dan in bed lag, dan keek je er naar.
Voor ons kinderen van Texel was dat huis heel bijzonder.
Achter was een veranda en een tuin! Dat was geweldig
voor die tijd. Als je achter stond, kon je de spoorbaan
zien en er kwamen regelmatig treinen langs op weg naar
het Centraal Station.
Begin jaren '50 gingen mijn oudste broers Wim en Harry
als eersten in de zomer bij oma logeren. We zagen in de
fotoboeken foto's van hen toen ze vijf en zeven jaar wa
ren, in de tuin bij oma. Harry wist niet meer zeker hoe ze
de eerst keren heen gingen, waarschijnlijk heeft mijn va
der ze gebracht. Maar Wim wist te vertellen dat ze door
vader naar de bus bij het oude postkantoor werden ge
bracht. En dat vader dan in de bus riep: gaat er iemand
naar Amsterdam? Zo ja, dan werd er gevraagd of diegene
mijn broers onder zijn of haar hoede wilde nemen tot
Amsterdam. Ze gingen dan met de stoomtrein naar
Alkmaar en daar stapten ze over in een andere trein.
Later gingen ze alleen met de trein. Dan werden ze door
mijn vader naar de trein in Den Helder gebracht en ome
Rennie kwam hen dan in Amsterdam van de trein halen.
En dan met de tram, lijn 9, naar Oost. Een wereldreis!?
De bus naar Oudeschild, de boottocht naar Den Helder,
naar de trein en dan naar Amsterdam. Nu is het een paar
uur, maar probeer eens te bedenken hoe lang het toen
duurde. We hadden nog geen telefoon; alles moest per
brief geregeld worden!
Twee Texelse jongens in Amsterdam te logeren en Harry
vertelt wat ze deden. De treinen die langs kwamen von-
den ze geweldig en als ze een trein hoorden, renden ze
naar de veranda om te kijken. In de buurt waren een aan-
tal pleinen en het Oosterpark om te spelen. In de straat
waren nog allemaal buurtwinkels zoals kruideniers,
melkboeren en de groenteboer, waar ze ook wel een
boodschap voor oma gingen doen. Ook gingen ze naar
het Sportfondsenbad aan de Lineusstraat, een echt
zwembad! Ome Steef woonde achter het spoor en dan
Historische Vereniging Texel
Nummer J 17, december 2015
