Ze kwamen van Den Hoom met ladders en slee om hen daarop te dragen. En bracht ook ander gereedschap mee zoals het hun behaagde. Maar toen ze kwamen, op't ogenblik gaf Teunis net de laatste snik. Cornells is nog in leven tot aan z'n huis gebleven. Tehuis al op een warrem bed Ging men hem wat in geven. Tussen twee mannen, wel opgelet aan wederzijden eenen. Maar wat men deed en wat men liet Het kreunen van koude veranderde niet, Tot de derde van deze knapen helaas ook is ontslapen. Dus waarde vrienden denk eens aan hoe bedroefd hun ouders waren, toen zij hun zoons naar het graf zagen gaan in het bloeien van hun jaren. Al op het Hoornder kerkhof daar moesten zij vergaan tot stof. En ik hoop dat zij hierboven God eeuwig zullen loven. Mary Bakker-Zijm vond in de gemeentelijke impostregis- ters de namen van de drie jongens: Jacob Graauw, Cornelis Jansz Vaartjes en Theunis Dekker. Ze overleden tijdens die barre tocht in december 1774. Cornelis Jansz Vaartjes was toen 14 jaar en Theunis Dekker was 16; in de jaren voor zijn geboorte verloren zijn ouders al twee jon- getjes met dezelfde naam, zo bleek uit het doopregister van de gereformeerde kerk in Den Hoom. Nummer 117, december 2015 Historische Vereniging Texel 29

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 2015 | | pagina 31