Van jongs af aan wist ik wat ik wilde woi
Monica Maas
Van jongs af aan wist ik wat ik wilde worden: kleuter-
leidster.
Als voorbeeld had ik mijn moeder Mies Diemer. Zij was
in Amsterdam leidster geweest in een kinderdagverblijf
en haar jongere zus werd kleuterleidster.
In het voorjaar van 1958 fietste ik vanaf de Duinweg (nu
Rozendijk) als vierjarige naar de toen nieuwe kleuter-
school De Woelige Hoek in Den Burg. Vanaf die tijd wist
ik dat voor mij kleuterleidster het leukste beroep was.
Dat kwam vooral door de hoofdleidster, mevrouw De
Koning, die door haar uitstraling diepe indruk op mij
maakte.
Na De Woelige Hoek ging ik naar de Thijsseschool. De
eerste schooldag zie ik nog voor me. Juffrouw Brouwer,
de juf van de eerste klas, was vooral heel duidelijk. Aan
de hand van de prachtige schoolplaat van Ot en Sien, ge-
tekend door Jetses, leerde ze ons de woordjes: aap, noot,
Mies. Ik vond dat geweldig en de tekeningen van Jetses
boeiden mij mateloos.
Tekenen deed ik als vanzelf, dat hoorde erbij net als eten
en slapen. Mijn zus Irene, jongere broer Frits-Jan en ik
hadden ieder een eigen stijl die voortkwam uit onze be-
langstelling. Ik tekende voornamelijk moeders, meisjes
en huizen.
Met regelmaat werden er tekenwedstrijden uitgeschre-
ven en altijd wonnen wij in onze eigen leeftijdsgroep een
eerste prijs. In 1964 was er op Koninginnedag een straat-
tekenwedstrijd op de Emmalaan die voor de gelegenheid
was afgezet. Tijdens logeerpartijen bij onze grootouders
in Zandvoort en op het strand bij Den Hoorn deden we
mee aan zandbouwwedstrijden. Ook dat was altijd prijs.
Na een zandbouwwedstrijd stond op het strand bij Paal 9
een tafel vol prachtige prijzen. Iedereen dromde erom-
heen. Daar stond ik als achtjarige tussen en omdat ik had
gewonnen moest ik naar voren komen en een keuze ma-
ken. Ik pakte een simpel draadhertje, een decoratie om
op te hangen. Ik was er blij mee, maar om mij heen werd
geroepen dat ik iets groters moest nemen... Tevergeefs,
het hertje heeft jarenlang in m'n kamertje gehangen.
Toen ik 12 was schreef Honig een tekenwedstrijd uit. De
opdracht was 'Teken moeder in de keuken'. Dat was echt
iets voor mij. De tekening ging op de post en na verloop
van tijd kwam er een brief waarin stond dat ik de hoofd-
prijs van 150 gulden had gewonnen. Mijn moeder, dol
van vreugde, riep het grote nieuws naar mijn vader Cor,
die achter in de tuin bezig was.
Niet alleen hij had het gehoord, ook onze buurjongens
Theo en Richard Bakker van 'Sunrise' twee huizen ver-
derop, kwamen aangehold. Wat veel geld! Ik kon kopen
wat ik wilde. Bij schoenwinkel Hoogerheide kocht ik een
paar witte kunstschaatsen. Vaak heb ik er niet op ge-
schaatst, maar nu en dan haalde ik ze uit de doos om ze
te bekijken.
Intussen wilde ik nog steeds kleuterleidster worden,
maar ook 'iets met tekenen' sprak me wel aan. Maar wat?
Tussen m'n 12e en 23e jaar was ik lid van de NJN, de
Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie en ging naar
kampen waar veel werd getekend. We werkten vooral in
zwart-wit met een Staedtler tekenpen, omdat je die zo
makkelijk kon meenemen. Nu is dat nog steeds mijn fa-
voriete pen.
De ULO heb ik zo snel mogelijk doorlopen om aan de
opleiding voor kleuterleidster te kunnen beginnen. Die
was in Den Helder aan de Pedagogische Academie. Voor
het vak Nederlands moesten we een prentenboek maken.
Een prachtige opdracht, waardoor ik het idee kreeg dat
ik weleens vaker een kinderboek zou kunnen illustreren.
Na het behalen van m'n diploma werkte ik enkele maan-
den op een kleuterschool in Den Helder en kon in 1974
tot mijn vreugde aan de slag op De Woelige Hoek bij juf
frouw Soewito. Intussen maakte ik grote pentekeningen
die ik aan Theo Timmer liet zien. Hij maakte er teksten
bij en in 1974 kwam mijn eerste boek uit: het wandpla-
tenboek Sauwtje Zeeheks.
Hierna kreeg ik opdrachten van allerlei kinderboeken
uitgevers. In de schoolvakanties illustreerde ik prenten-
boeken of tekende voor het kleuterblad Bobo.
Uiteindelijk werd dat te druk en in 1978 besloten Henk
en ik dat het beter was dat ik m'n energie volop in teke
nen ging steken. Sindsdien ben ik fulltime illustratrice.
Nummer 117, december 2015
Historische Vereniging Texel
17
