Meegeven is voor een ambtenaar ook van grote waarde,
als je te streng bent het al gauw ontaarde
in stroeve gevoelens over en weer
in een gevecht over regels keer op keer.
Natuurlijk regels betekenen iets
die zijn er niet voor niets
en ook geld moest worden opgehaald,
belastingen moesten nu eenmaal worden betaald.
Alleen je kan er heel streng over doen
en zeer staan op goed fatsoen,
ofje kunt het wat soepeler bekijken,
je hoeft niet altijd te gaan over lijken.
Tja, de belastingambtenaar begreep al gauw hoe je met
Texelaars om kunt gaan. Hij merkte dat zijn werk een
sportieve strijd tussen ambtenaar en eiland was en hij
kreeg er aardigheid in. Zo bedacht hij het plan motor-
fiets:
Belasting moet je gewoon betalen,
gebeurde dat niet dan moest hij het gaan halen,
hij kwam dus met een dwangbevel langs de deur,
dat was altijd een heel gezeur.
Om dat nou te voorkomen,
had hij "plan motorfiets" opgenomen.
Wanneer hij met dwangbevelen rond moest gaan.
Liet hij eerst zijn motorfiets duidelijk in het dorp dan staan.
Mensen die dat zagen concludeerden de belastingpief is daar
als ik nu gauw mijn geld wegbreng ben ik klaar,
ik heb gedaan mijn burgerplicht,
niemand mij meer van wanbetalen beticht.
Vaak werd er op het postkantoor dan zoveel in de belastingpot
ges token.
Dat hij van de dwangbevelen rustig eenfikkie kon laten roken.
Dat gaf uiteindelijk niets,
als het geld maar binnenkwam, al was het per motorfiets.
Zijn vrouw had intussen geleerd hoe je ervoor kunt zor-
gen dat je als eerste geholpen wordt in de winkels van
Den Burg. Zet gewoon je brullende baby in! Uit carriere-
overwegingen verhuisde het gezin na zeven jaren op
Texel naar het nabije Den 1 lelder, toch wel met pijn in het
hart:
Maar in hun hart zijn ze toch Texelaars gebleven,
ze hadden daar zulkefijne dingen gekregen.
De warme vriendschap en open hart en huis van zoveel fijne
mensen.
Wat kon men er zich beter wensen.
Ik weet niet of nu over opvolgers van Ids de Boer rijm-
kronieken worden geschreven, maar over 25 jaar zijn die
vast weer de moeite van het lezen waard. Bij deze doe ik
een oproep om in het voetspoor van Adinda de Boer te
treden!
Ids de Boer met voorop Adinda en achterop haar zusje Ida (foto collectie Adinda de Boer
Nummer I 16, September 2015
Historische Vereniging Texel
