§§5
Een ijzig avontuur op het Texelse wad
l£
k L
V
Wiepke Toxopeus maakte ons attent op een spannend, ijzig en angstig avontuur in de winter van 1823. Dat verhaal verscheen
dankzij Kees Dijkema op de website van wadloper Lammert Kwant, met als bronvermelding: De Fakkel ofBijdragen tot de kennis
van het Ware, Schoone en Goede, verzameld door J.P. Sprenger van Eijk, predikant te Rotterdam, 14e jaargang, 1839. Dankzij de
inhoudsopgave van die bundel weten we dat de auteur H. Altmann was, die zo'n twee honderd jaar geleden als jong onderwijzer
op Texel kwam en in 1816 trouwde met Geertje Koning, dochter van de Texelse kaagschipper en koopman Sijp Koning.
Akelig doorgeworstelde uren op het Eiland Texel;
mededeeling van H. Altmann
Dat gedeelte van het eiland Texel hetwelk vroeger het
Buitenveld werd genoemd, doch nu den naam van
Koksdorp draagt, was voormaals eene eenzame vlakte,
waar men geene woningen zag dan alleen drie pacht
hoeven, de Kwelder, het Zanddijkshuis en het Eijerland,
welke pachthoeven nagenoeg een uur van elkaar ver
wijderd lagen. Daar, waar nu menschelijk bedrijf en
werkzaamheid heerschen en de woeste grond meeren-
deels in bebouwde akkers herschapen is, hoorde men
vroeger niet anders dan het geblaat der menigte scha
pen, het eigendom der pachters, en de verwarde gelui
den der vele soorten van wad- en andere vogels, welke
zich in ontelbare menigte op een veld ophielden, waar
zij zelden door den mensch verontrust werden. Nu en
dan werd dit eentoonig geluid afgewisseld door het ge
blaf van den herdershond, of den stem van den
schaapsherder. In den winter vooral, zag dit veld er
doodsch en treurig uit. Wanneer de sneeuw hetzelve
dekte en het vee in den stallen was opgesloten, dan ont
waarde men nergens eenig leven, tenzij een enkele roof
vogel in wijde kringen over de vlakte zweefde en met
een somber geschreeuw zijne prooi zocht. Het gezicht
reikte niet ver genoeg om haar geheel te overzien,
vooral wanneer het ijs der rede zich met het veld scheen
te vereenigen. Nu zijn beide door een sterken dijk van
elkander gescheiden.
Het was in den namiddag van een droevigen winterdag
van het jaar 1823 dat N.B. de pachthoeve het Zanddijks
huis verliet, gelegen op het midden des velds tegen de
hooge keten van duinen welke het tegen de Noordzee
beschermen. Hij woonde daar bij zijn broeder en deelde
met dezen het toezigt over deszelfs uitgebreide boerderij.
Zijn voornemen was om een bezoek af te leggen bij een
cnnry
K YRT
ïtAKbg-rw
/I E
■V O O ft E X
J -.1 Ar
li-.
F r. A
1
-jTifJ-*
L
I f ts V
JU
xr/p
Boling 1805 naar Jan Peereboom
28
Historische Vereniging Texel
Nummer 114, maart 2015
