HAW H pd
Hf® All
limmbu k
reformeerd gezin, dat hun bed afstond. Jan Roeper was
zijn "slapie". Zijn broer Jan mocht al op 10 december
wegens onmisbaarheid op de boerderij, samen met 38
Texelaars die ook onmisbaar waren verklaard in een be-
drijf, weer terugkeren naar Texel.
Nan Huisman en andere Texelaars werden naast het spit-
ten van tankgrachten ook ingezet voor allerlei werk-
zaamheden in het Asserbos. Deze werkzaamheden leken
vrij zinloos. Zo werd de hele dag met takken heen en
weer gesleept. Er was soms weinig toezicht en zo kon
door Nan en Jan Roeper ook brandhout worden verza-
meld voor hun kosthuis. De tankgrachten noemde men
ook wel spottend de uur en vijf minuten grachten. De
Amerikanen, eenmaal voor die gespitte tankgrachten
aangekomen, zouden zeker eerst een uur gaan staan la-
chen om er vervolgens in vijf minuten overheen te rijden
met hun tanks. Na een tijdje werd Nan flink ziek, hij
bleek geelzucht te hebben en hoefde zes weken geen
werk te verrichten. De verveling sloeg toe en hij besloot
al zijn klanten een brief of ansichtkaart te sturen. Op zijn
brieven en ansichten vermeldde hij steevast van uw
melkboer in ballingschap. De reaches bleven niet lang
uit, bijna iedereen stuurde iets terug. Begin april keerde
ook Nan met de andere Texelaars terug. In Harlingen
was hij gelukkig dat hij de zee weer zag en de wind voelde.
Van de ansichten die toen naar hem gestuurd zijn, zijn er
nog 38 bewaard gebleven. Soms met alleen de korte ver-
melding Tot wederziens, Hartelijk gegroet of Is alles goed?.
Met deze minimale tekst voldeed een postzegel van an-
derhalve cent. Het zal vast niet minder gemeend zijn.
Ook een flink aantal volgeschreven kaarten met de rneest
uiteenlopende teksten zaten er tussen, maar nu gefran-
keerd met zegels van zeven en een half cent met de af-
beelding van Michiel de Ruyter. Deze zegel kon er wel
mee door bij de Duitsers, De Ruyter had immers ook te-
gen de Engelsen gevochten.
De overheersende teneur in de correspondentie is dat
zijn klanten hun melkboer, die toch dagelijks aan de deur
kwam, erg misten. Keert toch spoedig met deze boot op
ons eiland terug, schrijft een klant. De met potlood ge-
schreven paarse tekst op de kaart is uitgelopen. Het post-
stempel is van 11 december 1944, het regende in die tijd
weken onafgebroken, vandaar misschien. Op de voor-
kant van de kaart een botter bij Cocksdorp op robben-
jacht. De echte bedoeling zal desondanks wel goed be-
grepen zijn. Op een andere kaart valt weer te lezen Nn we
hoopen je weer spoedig aan de deur te zien met melk, dan is 't
tenminste weer goed.
Een collega van de zondagsschool schrijft onder andere:
wat vond ik het fijn van je, dat je, ook nog in alle tegenslagen,
aan mij hebt gedacht en Het is daar in Drenthe zeker ook wel
mooi, om te besluiten met Op zondagsschool gaat het ook goed
met zingen. We gedenken je ook, met de kinderen in het gebed.
Ik zal je moeder de kaart laten zien. Het is 3 december 1944.
Hoe bijzonder zal het zijn geweest om zulke mooie kaar
ten te krijgen als je, onder deze omstandigheden in Assen
verblijft en weer iets hoort van het verre thuisfront.
Esther Bdnki en Bas Huisman
Bronnen:
- Dagboek Nan Huisman 8 november t/m 13 december 1944
- Radio interview met Jan en Nan Huisman voor Radio Texel in
1990
- Ansichtkaarten van Texelaars aan Nan Huisman, collectie van
fam. Huisman
353 Den Burg, Texel. N. Horv. Kerk
S* Insulo Tekselo. Protestanta Pregejo
Nummer 113, december 2014
Historische Vereniging Texel
5
