A
Alle namen bekend
GEBREID die vanaf zaterdag 18 januari t/m 22 april
(Tweede Paasdag) te zien is in Museum Kaap Skil in Oude-
schild. Bij alle tniien staan de oude foto's die als voorbeeld
dienden met de plaats waar ze vandaan kwamen.
Over de truien, de vissers, hun gezinnen, de historie van
de visserij en de visserij zijn nog veel meer prachtige ver-
halen beschreven in het boek VISSERSTRUIEN uit 40 Ne-
derlandse vissersplaatsen, dat vol staat met oude foto's
en de opnieuw gebreide truien. Die zijn allemaal voor-
zien van een schets van de indeling en de telpatronen,
waardoor ze allemaal weer gebreid kunnen worden. Niet
echt moeilijk, want alle truien hadden een simpel T-
model en waren rondgebreid.
Ook in de lezing die ik tijdens de tentoonstelling ga
geven, komen al die aspecten aan de orde.
Stella Ruhe
Stella Ruhe, VISSERSTRUIEN uit 40 Nederlandse vis
sersplaatsen, Forte Uitgevers Baarn, 24,95, formaat 28 x
20 cm, gebonden, ISBN 978-90 5877 271 8
Er is gelijktijdig een Engelse editie verschenen: DUTCH
TRADITIONAL GANSEYS sweaters from 40 villages,
ISBN 978-90 5877 359 3
Dit is de eerste aflevering van een rubriek over foto's in de collectie van de Historische Vereniging Texel. Van de foto's die we in
deze rubriek laten zien, zijn de namen van alle mensen bekend. In deze eerste aflevering: de kinderen van het Texelse weeshuis.
We schrijven 1902. De kinderen van het weeshuis gaan
samen op de foto.
De vader en de moeder staan achteraan, Reinder en
Sjoukje Visser.
Er waren omstandigheden dat een kind naar het wees
huis moest. Als je dan binnenkwam werd je allereerst
kaalgeschoren om de hoofdluis te bestrijden. Je kreeg,
zomer en winter, zwarte kleren te dragen met zwarte
wollen kousen. Het eten was sober en vaak niet genoeg
en denk maar niet dat je tussendoor wat te drinken kon
krijgen. Dat was verboden, zelfs op hete zomerdagen.
Als je je bord niet leeg at, werd de pap erover gegoten en
moest je, hoe dan ook, alles naar binnen werken. En om
je nog meer te schande te maken kreeg je daarbij een
gekke pet op.
Maar op deze dag is iedereen blij. Op de foto gaan, dat
gebeurde bijna nooit. De meisjes op de voorste rij hebben
hun pop op de arm, maar alle kinderen kijken zo ernstig.
1. Jacoba Duinker - 2. Duwertje Vonk - 3. Neeltje Raven -
4. Albert Raven - 5 Hiltje Kalf- 6. Trijn Huisman -
7. Moeder Sjoukje Visser - 8. Vader Reindert Visser -
9. Piet Wuis -10. Marie Vonk -11. Johanna Kooger -
12. Gerard Wegman -13. Leendert Vonk -
14. Willem Wegman -15. Leendert Eelman -
16. Jannetje Eelman -17. Nel (Pietertje) Wegman -
18. Rika Eelman -19. Geertruida Wegman.
Moeder Visser had een hondje. Dat was Keessie. Hij
werd verwend tot en met. Hij mocht dan ook alles. Trui
Wegman vertelde wel eens, dat ze wenste dat zij het
hondje was, want dan kon ze tenminste drinken wanneer
ze dorst had. Oud brood voor de eenden in de tuin at ze
stiekem zelf op. Je mocht niet van het terrein af of door
de poort gaan. Dat was ten strengste verboden. Maar de
kinderen hadden daar wat op gevonden. Door de poort
op een kier te laten staan kon Keessie ontsnappen. Ze
mochten dan wel de straat op om Keessie te gaan zoeken.
Later ging het allemaal veel beter. Bij andere ouderparen
zoals Van der Ham Ham of Dros veranderde er veel ten
goede. Zij gingen veel liefdevoller met de kinderen om.
In 1913 zien we een ander beeld. Geen kale koppen meer
en de nu oudere meisjes houden zich bezig met nuttige
handwerken. Het lijkt wel of de fotograaf ze een beetje
heeft verrast, want twee van de vier kunnen hun lachen
nauwelijks inhouden. Op deze foto zien we ook een
stukje van het interieur van het Texelse weeshuis uit het
begin van de vorige eeuw.
Weeshuis ca. 1913. Jannie Huisman - Nel Eelman - Neeltje Raven
- Trui Wegman en in het midden moeder Hendrika v.d. Berg-Eel-
man.
Bas Huisman en Simon Dros
Historische Vereniging Texel
Nummer 109, december 2013
