paardentram was een noodoplossing nadat de bezet
ters de autobussen in beslag hadden genomen, dus
ook die van Reuvers uit Cocksdorp.
Jacques Dijt vertelde dat deze Wim van Liere paarden
knecht was op de aardappelboerderij bij zijn oom Ma-
rius Dijt in Eierland: "Het was een vrolijke vent die al
tijd liedjes floot en daarom wel de 'fluitende ploeger'
werd genoemd. In de wintermaanden nam hij de paar
den mee naar Westergeest om voor mijn vader te ploe
gen. Mijn oudste zusje Tonnie liep als een hondje ach
ter hem aan als hij aan het ploegen was".
De neef van die Wim van Liere, ook een Wim van
Liere, trouwde op 27 mei 1944 met Janny Vlaming
uit Oosterend. En het publiek bij de trouwerij van
Wim van Liere en Janny Vlaming stond op de foto
met een vraag in ons septembernummer.
Nogmaals hartelijk dank aan alle mensen die reageer
den!
Ria Schraag en Simon Dros
Een week in het vogelparadijs
Jac. P. Thijsse was leraar geweest op de Franse School
in Den Burg en kende het eiland en de Texelaars
goed. In zijn eigen woorden klinkt dat zo: daar ik
door een langdurig verblijf op Texel met zijn gevleu
gelde en andere tweebeenige bewoners nog al op een
goede voet stond". Daarom was hij gevraagd om met
de conservator van Artis, de heer Steenhuizen, op ex
peditie te gaan. "Het is dan ook geen wonder dat,
toen in het voorjaar van 1894 in 'Artis' de behoefte
ontstond aan nesten en eieren van steltloopers en ver-
sche vogels zelve, Texel het aangewezen jachtveld
was om ze te verkrijgen. Zij moesten dienen voor de
uitbreiding van de nieuwe collectie Nederlandsche
fauna, die niet alleen opgezette dieren bevat, maar
hun nesten, eieren en jongen, smaakvol gerangschikt
in een omgeving, die zoo getrouw mogelijk een na
bootsing is van de gewone verblijfplaats der 'voorwer
pen'."
Thijsse heeft deze expeditie breedvoerig beschreven
in 1896, in de eerste jaargang van het tijdschrift De
Levende Natuur, waarvan hij redactielid was. Dit ver
haal is uitgesmeerd over zes artikelen. Mijn verhaal,
met de titel die Thijsse ook gebruikte, bevat die delen
van de beschrijving, die duidelijk maken hoeveel er
in ruim een eeuw veranderd is op het gebied van na
tuurhistorische expedities en de gedragingen van
conservatoren. Ik kan het weten, want ik ben zelf
conservator van Ecomare. Ik verzeker u, als ik zou
doen wat mijn collega's van een eeuw geleden op
Rechts bruid en bruidegom, maar wie zijn hier nog meer vereeuwigd?
Nummer 105 december 2012
Historische Vereniging Texel
5
