Intussen werd begonnen met de productie van pe
permoppen, taai en speculaas. De post bracht al in
oktober veel brieven van oud Texelaars met bestellin
gen voor de Sint.
De speculazen, tot drie pond, werden opgeslagen in
kisten die van binnen bekleed waren met blik. We
bakten er zó veel dat opa dagen lang amandelen zat te
splitsen voor de speculazen. De taai tot en met vijf
pond werd op zolder opgestapeld, verpakt in vetvrij
pakpapier. Wat was dat een prachtig gezicht en het
hele huis geurde er naar.
Twee zondagen werden uitgetrokken om alle bestel
lingen verzendklaar te maken. Al in de zomer werden
hiertoe bij de drie kruideniers in het dorp lege dozen
ingezameld. De speculaas en taai werden apart in pa
pier gepakt - plastic bestond toen nog niet - dan in
karton gewikkeld en daarna in vetvrij pakpapier. Elk
pak werd met touw dichtgebonden, want toen was er
ook nog geen tape, wat een werk!
Eind oktober begonnen we ook met het gieten van
borstplaat. Dat gebeurde in de avonduren, evenals het
bewerken van marsepein. Map herinnert zich dat de
borstplaat]es in een soort van rubber matjes met
ronde gaten werd gegoten en als het dan opgestijfd
was, moest je voorzichtig kloppen om ze er heel uit
te krijgen. Imme weet te vertellen van de suikerhar
ten die vrijers ooit anoniem aan hun meisjes gaven.
Marsepein werd bewerkt door middel van kleine mal-
letjes, waardoor allerlei soorten fruit, beestjes zoals
kikkers en varkentjes en nog andere figuurtjes ge
maakt konden worden. Dat moest nog allemaal ge
schilderd worden en dat was vele uren werk. Vader
was een kei in het schilderen van fruit. Hij deed dat
met een dikke kwast, weinig kleurstof en een hele
lichte streek van de kwast. Imme deed niet voor hem
onder en heeft vele uren zitten schilderen. Daar wer-
Taaiplank voorzijde.
Taaiplank achterzijde. Vorm voor een marsepein varkenskop.
22
Historische Vereniging Texel
Nummer 105, december 2012
