Hoe kwam Sint aan zijn onmisbare informatie? Heel
gewoon! Een aantal ochtenden in de pauze in de kan
tine aanwezig zijn en de leerlingen opwekken hun
medeleerlingen erbij te lappen. Hoe meer informatie
je verstrekte, hoe kleiner de kans datje zelf het
slachtoffer werd. De Sint leerde op deze manier veel
over de vrijetijdsbesteding van de leerlingen. Soms
was deze informatie dermate persoonlijk en pijnlijk
voor de leerling, dat we deze niet gebruiken konden.
Er bleef echter genoeg over. Maar ook leerkrachten
vreesden de Sint. De Goedheiligman ging op de dag
voor de viering, vergezeld door twee aspirant Pieten
(leerkrachten) naar het adres waar de pakken opge
haald konden worden. Veel vertrouwen in de goeder
tierenheid van de Sint hadden deze Pieten duidelijk
niet. Onderweg waarschuwde de ene Piet de ander:
"Pas op. Als die vent baard en snor op heeft, komt het
laagste in hem boven".
En de vrouwelijke leerkrachten begonnen al te be
denken hoe ze deze keer de Sint te pakken zouden
nemen. Daar kregen ze echter de kans niet voor. Het
feest was voor de Sint en zijn medewerkers zo'n ple
zierige aangelegenheid dat de hele club drieëntwintig
jaar achtereen bij elkaar bleef.
Elk jaar stond het feest in het teken van een thema,
bijvoorbeeld 'De familie Flodder'. In een grote, oude
Amerikaan kwam deze familie het schoolplein oprij
den en werd de Sint door deze aso's geassisteerd,
Nooit zal ik vergeten dat aan het eind van het feest
opa (Jan Knippenberg) moeizaam en bevend uit zijn
rolstoel overeind kwam en met bibberende stem het
fraaie lied Droomland ten gehore bracht. De hele zaal
brulde met Jan mee.
Een ander jaar ging het doek open en zagen de leer
lingen een zeer mistig toneel waar een strandjutter
met een fiets zich mompelend over het toneel voort
bewoog. Plots vindt de man een drijfnatte mijter. Wat
is er met de eigenaar van deze mijter gebeurd? Even
later klinkt geplas van riemen in het water. Dan
wordt de stem van de Sint hoorbaar. "Waarom moest
die rotboot zinken? Ik wordt ongelooflijk misselijk
van dit geschommel." Daarna wordt het duidelijk dat
de Sint inderdaad misselijk is. Gelukkig beschikt hij
over een emmer. Op dat moment komt er een schare
juichende kindertjes op de Sint afrennen, die graag in
de roeiboot willen plaatsnemen. Met een gemene
grijns op het gezicht staat Sint dit toe, waarna hij de
emmer met stukjes schuimplastic over hen heen
gooit. De zaal reageerde direct en duidelijk. Het zou
te ver voeren om alle drieëntwintig thema's te behan
delen. Ik wil wel hierna een aantal dierbare herinne
ringen van optredens ophalen.
Een thema is geweest 'Het magazijn van terugge
stuurde goederen'. Sint loopt met twee Pieten tussen
alle rekken met geretourneerde, ongewenste cadeau
tjes. Plotseling valt zijn oog op een klein stukje ka
toen. "Wat is dat nou weer, Piet?" "O Sint daar hebt u
geen verstand van." "Ja, maar er staat wel wat op het
kaartje dat er aan hangt." Hij leest hardop wat er op
dit kaartje staat. "Gevonden op vrijdagavond, om
twee uur, op het kerkhof aan de Kogerstraat. O, er
staat ook nog een naam op. Daar begrijp ik niets van.
Ik zal de dame in kwestie straks even boven roepen."
Dat laatste gebeurde echter niet. De meeste leerlingen
wisten alle bijzonderheden al geruime tijd. Twee da
mes en drie heren uit klas twee waren die avond laat
elkaar gaan verkennen. De derde heer was toen werk
loos en knoopte de twee bh's maar om het hoofd en
rende wat rond. Toekijken was ook geen leuk alterna
tief. Sint heeft hier met geen woord over gerept, dus
alles bleef zeer beschaafd. De jongedames hebben wel
de hele ochtend in spanning gezeten en zouden liever
onder hun stoel liggen dan zo duidelijk zichtbaar
erop zitten.
Over medewerking van 'hogerhand' hadden wij niet
te klagen. 'Wie van de drie!' was dit maal ons thema.
Uit de luidsprekers in de Koninghal klonk de stem
Menno Eelman als Sint, één van de Pieten is Sieme
Zijm. Maar wie is die andere Piet? Het kleine jochie is
Romein Dros, zoon van gymleraar Simon Dros.
foto coll. Menno Eelman
Nummer 105 december 2012
Historische Vereniging Texel
19
