De storm van zondag 24 maart 1 895
Verslag uit de Texelse Courant van 28 maart 1895
Zelden is nabij deze kust met een zeil vaartuigje stouter
redding volbracht, dan Zondagavond door de blazer
schuit TX 119, schipper Jacob Kuiper Jansz.
Terwijl een hevige storm uit het Zuid Westen woedde,
en de verbolgen zee geweldig over de havenhoofden
beukte en in wolken van schuim wild uiteenspatte,
kwam een vreemd vaartuig in 't gezicht, dat tegen de
elementen worstelend een noodsein in top voerde. In
een oogwenk was het scheepje voorbij gestormd, ten
prooi aan 't dreigend gevaar.
Ofschoon het volstrekt geen vaarbaar weer was, maakte
Jaap Kuiper toch zeil, nadat hij een negental kloeke
maats had gevonden om hem bij 't waagstuk behulp
zaam te zijn. Veilig kwam hij uit de haven, doch daar
werd 't vaartuigje keer op keer door wilde golven over
stelpt. Toch werd de tocht moedig vervolgd en een half
uur later was van beide scheepjes niets meer te zien.
Geen wonder dat de betrekkingen der kloeke redders in
doodsangst den nacht tegemoet gingen. De avond vlood
echter voorbij, maar de blazerschuit keerde niet weer.
Eindelijk 's nachts tegen twaalven - de storm was toen
gelukkig reeds veel bedaard - keerde het huikje terug in
veilige haven. Nog juist intijds had zij de zwaar geha
vende visscherspink, die om hulp seinde, bereikt.
Het reddingswerk echter vorderde evenveel beleid als
moed, want het stormde nog zoo hevig, dat ettelijke
handen noodig bleken om het zeil van de blazerschuit
te strijken. Toch kwam men goed langs zijde en men
mocht het geluk smaken de zes opvarenden der bom
aan boord te krijgen.
Het gehavende scheepje was de Egmonder visscher
spink no. 4, schipper Hendrik Groen. De naam van de
bomschuit was "Drie Gezusters". Zij stond gedeeltelijk
vol water, was zwaar gehavend en zoo onbetrouwbaar,
dat de manschap niet eens had durven wagen een anker
uit te gooien, uit vrees dat het scheepje uit elkaar zou
worden gerukt. Alle zeilen waren aan flarden gewaaid.
Dewijl aan de bom niets meer kon worden gedaan bij
zulk noodweer, liet men haar aan 't lot over, als een
speelbal van wind en golven.
De wakkere visschers van hier, die 't leven in de waag
schaal stelden om dat van hunner vreemde vakgenooten
te redden, mogen wel met vollen naam eervol worden
vermeld. Het zijn Jacob Kuiper Jansz., Cornells Mellesz.
Zegel, Dirk Fulpsz Krijnen en Cornelis Fulpsz.Krijnen,
Historische Vereniging Texel
Nummer 104, september 2012
De redding op 24 maart 1 895, geschilderd door Thomas Zwanenburg. Dit schilderij werd door de Schippers- en
Vissersbond tijdens een bijzondere feestavond in Oudeschild aangeboden aan burgemeester Jhr. Strick van
kinschoten. (foto Patrick Piersma, coll. Kaap Ski!)
8
