Deel van de plank die bij mij thuis hangt
contrast met de niet bewoonde, grijze wilgen en de
frisgroene vlieren die hoger op deze dichtbegroeide
helling staan.
Detail van de plank bij de schuren van Kees Kikkert. De
koppen van de wormnagels zijn weggeroest. De roes
tige punten van de nagels in het hout zijn nog zicht
baar. (foto Wim Loning)
(foto Wim Loning)
Plotseling zie ik dit beeld aan voor een hoge oever
van een tropische rivier en waan ik me niet meer
op een uitkijkpost, op een verhoging in het land
schap, maar op de brug, de campagne van een
schip, een VOC-schip, varend door een exotisch
landschap.
Ik lach om die gedachte, maar geeft de Geulvallei
niet de loop van het Spanjaardsgat aan en hebben
hier niet vele schepen zee gekozen?
Van het Clijf tot Den Hoorn vertelt me bij thuis
komst dat ik hier precies over een maand, dus de
16e augustus, weer moet staan. Laat, tussen 11 en
12, om dan te beleven hoe op die avond in 1665
raadspensionaris Johan de Wilt een dertig schepen
van cle Hollandse vloot vanaf de Texelse Rede door
deze al sterk verzandende geul - bijgelicht door
een 16-tal Texelse vissersscheepjes - veilig naar zee
en langs de Engelse vloot die hen elders ver
wachtte, loodste.
Over 5 jaar 350 jaar geleden! Een mooie gelegen
heid om op de 16e augustus 2015 dit gewezen zee
gat alsnog om te dopen tot "Heer De Witt's Diep"
en deze uitkijkpost van een fraai plexiglas wind
scherm te voorzien waarop cle afgebeelde schepen
zo geplaatst zijn dat zij als het ware via de Geulplas
zee kiezen I
Of is de smartphone dan al zo ontwikkeld dat we
'verleden beelden' van deze plek uit het archief van
de Historische Vereniging op ons scherm kunnen
toveren?
Wim Loning
Nummer 97, december 2010
Historische Vereniging Texel
93
